W Księdze Apokalipsy (2, 17) Duch wypisuje „na białym kamieniu nowe imię” każdej osoby powołanej przez Pana. To słowo skierowane jest do tych, których Bóg przychodzi ocalić, czy dotyczy jednak również związków?
Następująca przypowieść może nam dać pewne światło: Dwóch mężczyzn pracujących ciężko nad ogromną stertą kamieni zapytano o to, co robią. Pierwszy z nich odpowiedział rozdrażnionym głosem: „Nie widać? Ciosam kamienie!”. Drugi natomiast odparł z szerokim uśmiechem: „Co robię? Buduję katedrę!”. Pierwszy z nich jest przygnieciony pracą, drugi – uszczęśliwiony sensem, jaki jej nadaje. Wyznaczył sobie wspaniały cel, który go przerasta, który nadaje kierunek jego życiu i trudowi. W życiu małżeńskim często musimy konfrontować się z takimi górami kamieni.
Ważne, by wiedzieć dokąd zmierzamy i dlaczego
W ciągu dwudziestu czterech godzin zmuszeni jesteśmy zmieścić tyle obowiązków życia codziennego, że przydałoby nam się dwa razy więcej czasu… żeby nie zwariować! Jeśli zatrzymamy się na tym, co przyziemne, zaabsorbowani tymi zadaniami, szybko zaczniemy odczuwać zmęczenie, znużenie, a nawet smutek. Wszystko staje się wówczas uciążliwe i trudne do zniesienia, przede wszystkim… nasz współmałżonek!
Jednak jeśli wiemy dokąd zmierzamy i dlaczego, jeśli wiemy do czego jesteśmy wezwani, życie staje się pasjonujące, tym bardziej, że mamy pewność, że Bóg wyposaża nas odpowiednio, by na to wezwanie odpowiedzieć. Łatwiej jest nam podejmować decyzje wśród rozlicznych spraw domagających się naszej uwagi, zyskujemy wiele wolności, niespodziewanie odnajdujemy w sobie energię, entuzjazm, a nawet wzajemną miłość!
Katedra życia małżeńskiego
Wszystko to jest bardzo ewangeliczne. To sam Bóg zjednoczył nas w małżeństwie (Mt 19, 6). To dlatego jesteśmy „jednym ciałem”, a w nim „niemal jedną osobą”, według określenia św. Jana Pawła II. To nasze wezwanie, nasze powołanie, nasze pierwsze zadanie jako małżonków – stać się jednym w miłości. W ten sposób Bóg wypisał w nas nowe imię, które jest imieniem nas jako małżonków, które definiuje nasz charyzmat i misję naszego związku, naszą małżeńską katedrę.
To odkrycie sprawia, że nasze życie małżeńskie nabiera rozpędu, ponieważ razem wiemy, czego Bóg od nas oczekuje, w służbie naszemu szczęściu, co przynosi nam najwięcej radości. Prośmy więc Ducha Świętego, by nam to ukazał, starajmy się to rozeznać. Na przykład przyglądając się ważnym etapom naszego życia, odczytując, co nas motywuje, co stanowi naszą specyfikę, cierpienia, które nie pozostawiają nas obojętnymi, które chcielibyśmy ukoić, albo też to, co inni uznają za nasz charyzmat lub wyjątkowy dar…
Pośród fal naszego rozgorączkowanego życia umiejmy wyznaczyć kurs na Królestwo, niech nasz wzrok będzie utkwiony w niebo, ale stopy niech mocno stąpają po pełnym gliny placu budowy. A krok po kroku zacznie wznosić się ku niebu katedra naszego życia małżeńskiego!
Alex et Maud Lauriot-Prévost
Czytaj także:
Życie małżeńskie – kilka wskazówek, by osiągnąć harmonię seksualną
Czytaj także:
Dominika z programu „Down the Road”: Moje życie, mimo trudów, jest cudem i ma piękny sens
Dziś świętujemy...
