Ich święto przypada tego samego dnia, 29 czerwca, razem wspominamy ich w Litanii do Wszystkich Świętych, na mozaikach w bizantyjskich i romańskich absydach obaj przedstawiani są po obu stronach Chrystusa… Tymczasem, nieczęsto się widywali. Dlaczego więc ich święto obchodzimy tego samego dnia?
Bezcenna opieka dwóch patronów
Szymon Piotr powinien raczej nazywać się Szymon Skała. „Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój”(Mt 16, 18). Niezachwiany. Nie to, żeby Szymon był jakoś szczególnie solidny: jego zapał trwa krótko – chce chodzić po wodzie, ale tonie; ma być ostatnim, który opuści Jezusa, ale jako pierwszy się Go wypiera. Nie, tym, co jest solidne, niezachwiane, jest jego wiara. Wiara, która, tak jak charyzmaty nie pochodzi z ciała ani krwi, ale od Ojca.
Zaczynamy wówczas rozumieć znaczenie„kluczy do Królestwa”. Autorytet Piotra i jego następców jest niezbędny, by zachować Kościół w prawdzie, a więc i w jedności. Jednak wolność Pawła jest niezbędna, by zachować Kościół w nowości Ducha Świętego, który jest nieprzewidywalnym tchnieniem w tym zmieniającym się świecie. Bez Pawłowej odwagi wierność może stać się pychą. Popada wówczas w bezkompromisowość, a jedność staje się jednorodnością. Jednak bez Piotrowej czujności różnorodność może również mylić się z pychą. Staje się wówczas rozbieżnością, co grozi kompromitacją misji. Opieka tych dwóch patronów jest więc bezcenna i nie należy z niej rezygnować. Święty Piotrze i święty Pawle, módlcie się za nami!
Ojciec Alain Bandelier
