Podobno przeciwieństwa się przyciągają, ale czasami niektórym parom trudno znaleźć wspólny język, bo różnic w ich związku jest zbyt dużo. Oto kilka porad, jak zaakceptować współmałżonka w jego odmienności.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Małżeństwo z własnym sobowtórem – dokładną repliką tego, kim jesteśmy i jak myślimy – jest bez wątpienia niepożądane. Z drugiej strony, życie z osobą, która bardzo się od nas różni, może okazać się bolesne, jeżeli nie poświęciliśmy czasu, by się poznać i zrozumieć to, co nas dzieli. Jak sprawić, aby różnice zaczęły nas wzbogacać, zamiast od siebie oddalać?
Coś bardzo interesującego w inności
Przyjrzyjmy się sytuacji Léi. Mimo że jej małżeństwo opiera się na mocnych podstawach, rozczarowująca jest dla niej świadomość szerokiej skali różnic między nią a jej mężem. Są małżeństwem z 5-letnim stażem i mają dwóch synów w wieku 4 i 2 lat. Léa podsumowuje wszystko to, co ich dzieli, choć pragnęłaby żyć jednym sercem i mówić jednym głosem z mężem! Wymienia kilka newralgicznych sytuacji z życia codziennego, które nieustannie się powtarzają i jej doskwierają. Oto luźna lista, wcale niewyczerpująca – podkreśla: lekceważące podejście do pieniędzy, obojętność w obliczu bałaganu, pobłażliwa postawa w kwestii wychowania dzieci…
Mąż Léi odpowiada na to, że ma kłopot ze skrajnie ekonomicznym podejściem do życia, jaki prezentuje żona. Kontynuuje, że – według niego – w domu, w którym się mieszka, zawsze panuje niewielki bałagan. A jeżeli chodzi o wychowanie dzieci, że bazuje on na doświadczeniach z własnymi rodzicami. Na koniec dodaje, że wszystkie te sprawy bezsprzecznie wymagają, aby jeszcze raz wspólnie się im przyjrzeć.
Właśnie komunikacja między małżonkami jest niezbędna to tego, aby wyeliminować nieporozumienia, błędne interpretacje czy różne bariery, które wyjaławiają nasz związek. Aby to osiągnąć, należy spojrzeć życzliwym okiem na odmienne punkty, jakie dostrzegamy w osobie współmałżonka.
Zastanówmy się: w jakich aspektach jego / jej nastawienie mogłoby być dla nas interesujące, a nawet możliwe do przyjęcia, gdybyśmy zmienili własny punkt widzenia? Dzięki temu będzie nam łatwiej odnaleźć równowagę pośród naszych sposobów postępowania i myślenia.
Złota zasada i punkty styczne
Kolejna postawa, jaką powinniśmy przyjąć, polega na rezygnacji z chęci zmiany współmałżonka! Jeżeli potrzeba zmiany, to zacznijmy od siebie, wykorzystując najcelniejsze i pełne życzliwości komentarze naszego męża czy naszej żony! Różnimy się w opinii na pewne tematy? Z szacunkiem zastosujmy tę złotą zasadę: „Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie!” (Mt 7, 12-14).
Na koniec zaznaczmy jeszcze, że jest coś znacznie istotniejszego od przygnębiających nas sporów: to fundamenty związku, o których wspomina Léa. Nie ma konieczności, aby małżonkowie zgadzali się we wszystkich kwestiach. Musi tak być tylko w sprawach, jakie każde z nich uważa za zasadnicze. To właśnie te najcenniejsze wartości stanowią filary trwałego związku.
Marie-Noël Florant
Czytaj także:
Małżeństwo: wspólne podejmowanie decyzji to nie lada sztuka
Czytaj także:
4 zaskakujące wnioski z 4 lat małżeństwa
