Św. Małgorzaty Węgierskiej

Św. Małgorzata Węgierska, królewna, zakonnica - córka króla Węgier Beli IV i Marii Laskaris. Jej dziadek po kądzieli był cesarzem bizantyjskim. Na wychowanie oddano ją do klasztoru, była bowiem ofiarowana Bogu jako votum dziękczynne za ocalenie kraju od najazdu Tatarów.

Gdy chciano ją później zwolnić z zobowiązań, aby mogła wyjść za mąż, odmówiła. Przebywała w ufundowanym przez ojca klasztorze na wyspie, która od jej imienia wzięła miano i dzisiaj jest częścią Budapesztu. Prowadziła życie surowe. Uczynna, miłosierna, miała dar kontemplacji.

Zmarła 18 stycznia 1270 roku w wieku 28 lat. Beatyfikowana w 1776 roku, kanonizowana w 1943.

W ikonografii przedstawiono Świętą w habicie dominikańskim, z królewską koroną złożoną u jej stóp, do ręki zaś włożono lilię i księgę. Atrybutami jej są także stygmaty.

Biogram zaczerpnięty - za zgodą właściciela - z serwisu Ewangelia na co dzień