Św. Alojzego Gonzagi
zakonnika
Public Domain
Św. Alojzy Gonzaga. Swoje nawrócenie przeżył… w wieku 7 lat. Kiedy miał 17, wstąpił do zakonu jezuitów, zrzekając się dziedzictwa, choć ojciec miał ciekawszy pomysł na jego życie. Kochała modlitwę – potrafił na nią poświęcać pięć godzin dziennie. Podczas epidemii dżumy w Rzymie zgłosił się do pomocy chorym. Zarażony i wycieńczony, zmarł w wieku 23 lat. Jest patronem młodzieży.
Św. Alojzy Gonzaga, zakonnik, urodził się w roku 1568 koło Mantui. Najstarszy syn margrabiego Ferdynanda di Castiglione.
Będąc paziem na dworach w Mantui, Florencji i Madrycie odznaczał się umiłowaniem modlitwy, czystością i umartwieniem. Jako siedemnastoletni młodzieniec wstąpił do zakonu jezuitów w Rzymie, gdzie pogłębił w sobie ducha pokuty, pokory, posłuszeństwa. W 1590 roku ukończył studia teologiczne.
Umarł jako kleryk 21 czerwca 1591 roku, zaraziwszy się dżumą przy pielęgnowaniu chorych. Beatyfikowany w roku 1605, kanonizowany w 1726. Jest patronem Mantui oraz młodzieży, zwłaszcza studiującej.
W IKONOGRAFII św. Alojzy przedstawiany jest w sutannie jezuickiej, w białej komży z szerokimi rękawami. Jego atrybutami są: czaszka, dziecię Jezus w ramionach, mitra książęca u stóp, krzyż, lilia, czaszka.
Biogram zaczerpnięty - za zgodą właściciela - z serwisu Ewangelia na co dzień
Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail.