Urodził się w 1386 roku w Capestrano. Po studiach prawniczych w Perugii był radcą dworu neapolitańskiego, następnie sędzią i gubernatorem. Podczas walk dostał się do niewoli.
Przebywając w więzieniu przeżył wizję, pod wpływem której zmienił życie. Po uwolnieniu wstąpił do franciszkanów obserwantów – bernardynów. Podjął pracę wędrownego kaznodziei. Kazania głosił we Włoszech, Austrii, Francji, Niemczech, w Polsce, na pograniczu Czech i Moraw na Węgrzech.
Przemierzając te kraje organizował szpitale i inne dzieła miłosierdzia. W Polsce przebywał 8 miesięcy. Był na ślubie króla Kazimierza Jagiellończyka z Elżbietą, córką cesarza Albrechta II. Pozostawił po sobie dwa klasztory bernardynów: w Krakowie i Warszawie.
Św. Jan był mediatorem w sporze o tron neapolitański, w konflikcie między Mediolanem a Bazyleą oraz na Sycylii. W swym aktywnym życiu poświęcał wiele czasu na modlitwę. Prowadził życie umartwione. Często pościł. Miał dar przepowiadania przyszłości.
Św. Jan Kapistran – mianowany przez Piusa II legatem – wzywał do zjednoczenia sił chrześcijańskich przeciw inwazji muzułmańskiej na Europę. Przyczynił się do zwycięstwa nad Turkami w bitwie pod Belgradem (1456). Zmarł w kilka miesięcy później 23 października w Ilok nad Dunajem. Nazwano go „apostołem zjednoczonej (po schizmie) Europy”. Beatyfikowany w 1622, kanonizowany w 1690 roku. Patron prawników.
W ikonografii św. Jan Kapistran przedstawiany jest w habicie franciszkańskim. Jego atrybuty: gwiazda koło głowy krucyfiks, księga, monstrancja w rękach, noga depcząca turecki turban, sztandar z krzyżem.
Biogram zaczerpnięty – za zgodą właściciela – z serwisu Ewangelia na co dzień
Dziś świętujemy...