Św. Rozalii

Św. Rozalia, dziewica, pustelnica (ok. 1130-1165/1170?). Była pustelnicą, żyjącą w grocie na Sycylii. Do dnia dzisiejszego jest czczona w świątyni wybudowanej na miejscu jej życia, modlitwy, śmierci.

Według starej opowieści urodziła się na zamku Olivella w pobliżu Pergamo, jako córka księcia, służącego królowi Normanów, Rogerowi II. Przed jej urodzeniem matka otrzymała polecenie we śnie, aby nazwała ją Rozalia, będzie bowiem najpiękniejszym kwiatem rodu i wyspy.

Ponieważ rodzice przynaglali ją do małżeństwa, uciekła z pałacu na pobliską górę i tam zamieszkała, prowadząc życie pełne pokuty i wyrzeczeń. Nie przyzwyczajona do surowego życia zmarła młodo.

W ikonografii św. Rozalia przedstawiana jest z postacią, która pisze na ścianie jej imię. Atrybutem Świętej są: czaszka, grota, w której mieszkała, wieniec z róż.

Biogram zaczerpnięty – za zgodą właściciela – z serwisu Ewangelia na co dzień