Public Domain
Św. Szymon (I .w)
Ewangelie wymieniają go w ścisłym gronie uczniów Pana Jezusa. Miał przydomek Zelota - "Gorliwy" (Mk 3,18), z żarliwością bowiem zachowywał Prawo Mojżeszowe. Według późnych źródeł pracował na terenie dzisiejszej Brytanii(?) oraz w Babilonii i Persji.
Zginął męczeńską śmiercią razem ze św. Judą Apostołem. Patron diecezji siedleckiej oraz farbiarzy, garncarzy, grabarzy spawaczy.
W ikonografii św. Szymon w sztuce wschodniej przedstawiany jest z krótkimi włosami lub łysy, w sztuce zachodniej ma dłuższe włosy i kędzierzawą brodę. Jego atrybutami są: księga, kotwica, palma i piła (drewniana), którą miał być rozcięty, topór, włócznia.
Św. Juda Tadeusz Apostoł (I .w)
Piszą o nim Ewangeliści: św. Jan podczas opisu Ostatniej Wieczerzy (14,22), św. Mateusz (10,3) i św. Marek (3,18). Juda był bratem Jakuba Młodszego, krewnym Pana Jezusa. Jest autorem jednego z listów Nowego Testamentu. Po Zesłaniu Ducha Świętego miał prowadzić misję w Edessie. Według innych źródeł apostołował w Mezopotamii, gdzie poniósł śmierć męczeńską razem ze św. Szymonem. Patron diecezji siedleckiej, Magdeburga. Orędownik w sprawach beznadziejnych.
W ikonografii św. Juda Tadeusz przedstawiany jest w długiej, czerwonej szacie lub w brązowo-czarnym płaszczu. Trzyma mandylion z wizerunkiem Jezusa. Jego atrybutami są: barka rybacka, kamienie, krzyż, księga, laska, maczuga, miecz, pałki, którymi został zabity, topór.
Biogram zaczerpnięty - za zgodą właściciela - z serwisu Ewangelia na co dzień
Przeczytaj modlitwę do św. Judy Tadeusza
Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail.