Public Domain
Dominik Guzman urodził się około 1172 roku w Caleruega (Kastylia). Po studiach teologicznych w Palencji został kapłanem i kanonikiem katedralnym w Osma (1196). Ze swym przyjacielem biskupem Diego di Acebes udał się do Rzymu. Następnie towarzyszył mu w misji dyplomatycznej do Danii.
Wysłany przez papieża Innocentego III do południowej Francji, dotkniętej herezją albigensów, zrozumiał, że do takiej pracy potrzeba misjonarzy głęboko wykształconych i żyjących w ewangelicznym ubóstwie. W tym celu założył pod Tuluzą Zakon Kaznodziejski - dominikanów, oparty na regule św. Augustyna.
Zakon, zatwierdzony w 1216 roku przez papieża Innocentego III, przyczynił się wraz z franciszkanami do odrodzenia średniowiecznego Kościoła. Dominik pracował jako wędrowny kaznodzieja we Francji, Hiszpanii, Italii.
Umarł w Bolonii 6 sierpnia 1221 roku. Tam znajdują się jego relikwie. Kanonizowany w 1234 roku. Święty Dominik jest patronem zakonu dominikanów - gałęzi żeńskiej i męskiej, Bolonii, Kordoby Madrytu, Palermo.
W ikonografii św. Dominik przedstawiany jest w dominikańskim habicie. Jego atrybutami są: gwiazda sześcioramienna, infuła u stóp, lilia - czasami złota, księga, podwójny krzyż procesyjny, pastorał, pies w czarne i białe łaty trzymający pochodnię w pysku (symbol zakonu: "Domini canes" - "Pańskie psy"), różaniec.
Biogram zaczerpnięty - za zgodą właściciela - z serwisu Ewangelia na co dzień
Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail.