Św. Szczepan, diakon, męczennik (+ok. 36?) – był jednym z siedmiu diakonów Kościoła jerozolimskiego, podejmujących prace charytatywne, m. in. opiekę nad wdowami.
Według Dziejów Apostolskich, “pełen łaski i mocy Ducha Świętego”, głosił Ewangelię z mądrością, której nikt nie mógł się przeciwstawić. Został oskarżony przez Sanhedryn, że występuje przeciw Prawu i Świątyni.
W mowie obrończej Szczepan ukazali dzieje Izraela z perspektywy chrześcijańskiej, konkludując, że naród ten stale lekceważył wolę Boga (Dz 6,8-7,53). Wyznał publicznie Chrystusa, za co został ukamienowany (Dz 7,54-60). Protomartyr – pierwszy męczennik. Jego imię włączono do Kanonu rzymskiego.
Patron diecezji wiedeńskiej; kamieniarzy, kucharzy, tkaczy. W ikonografii św. Szczepan występuje jako młody diakon w białej tunice lub w bogato tkanej dalmatyce. Jego atrybutami są: księga Ewangelii, kamienie na księdze lub w jego rękach, gałązka palmowa.
Biogram zaczerpnięty – za zgodą właściciela – z serwisu Ewangelia na co dzień
Dziś świętujemy...