Zidentyfikuj i ulecz rany zadane przez twoją matkę

Nasza matka, jako główna opiekunka i osoba przywiązująca się do dziecka w pierwszych latach życia, odgrywa zasadniczą rolę w kształtowaniu naszej tożsamości, poczucia własnej wartości i dobrostanu emocjonalnego. Są jednak sytuacje, w których ta relacja, zwłaszcza matki i córki, może zostać naruszona, powodując pewne rany psychiczne. 

To właśnie z mamą tworzymy pierwszą więź, jej postać ma ogromny wpływ na płaszczyźnie psychologicznej. Psycholog Nicté Sánchez, specjalistka w zakresie gojenia ran według podejścia katolickiego, odniosła się do tego tematu, pisząc: 

„Są matki, których nie traktowano jak córki. Obarczono je obowiązkami nieadekwatnymi do ich wieku. Nie potrafiły nauczyć się pełnienia obowiązków z bezpiecznego miejsca. Nie było dorosłych, którzy mogliby im pomóc”. 

Wyjaśnia w ten sposób, że jako córki często możemy unieść ciężar wysokich oczekiwań generowanych przez naszą matkę w taki sposób, że dorastamy z pewnymi brakami lub obawami. Dzieje się tak dlatego, że w życiu Twojej matki nie było osoby wspierającej, i jej postawa powstała z lęków, których mogła wówczas doświadczać.

Nicté mówi, że te rany mogą objawiać się niepewnością lub trudnościami, jakie możemy obecnie mieć w związkach, które tworzymy. Możemy też nosić w sercu zadrę, która nie pozwala, by relacje z naszą matką były dobre. 

Jak widać, rany te mogą być przekazywane z pokolenia na pokolenie, dlatego ważne jest, aby je wykryć i dzięki temu móc je leczyć, mieć lepszą samoocenę i usunąć nasze lęki. 

Po zidentyfikowaniu wzorców, które negatywnie wpływają na twoje życie, czas podjąć działania, ponieważ nie ma nic lepszego niż bycie dobrym wobec siebie i swojej matki. 

Możesz zwrócić się do eksperta w tej dziedzinie, aby pomógł ci w leczeniu ran, które obecnie bolą. Pamiętaj, że pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie ich. 

Dlatego Nicté podkreśla, że profesjonalista może zapewnić ci szereg narzędzi, które pomogą zrozumieć i przekształcić te rany.

Ważnym krokiem na drodze do uzdrowienia jest przebaczenie. Kiedy przebaczamy z serca, czujemy, jak wielki ciężar, który dźwigaliśmy, zostaje uwolniony, zamieniając nas w nowych ludzi. W ten sposób możemy także okazywać współczucie samym sobie.

Ona jest naszą Matką w pełnym tego słowa znaczeniu i bez wątpienia wspaniałym wzorem matczynej postaci, kto lepiej niż Ona będzie nam towarzyszył i chronił, gdy otrzymamy Jej matczyną miłość? 

Maryja jest tą łagodną kobietą, w której możemy się całkowicie schronić; ale także w wielu świętych, którzy oddali się matczynej opiece Dziewicy. Jedną z nich jest święta Teresa od Dzieciątka Jezus.

Dziś w ten sam sposób możesz podejść do Maryi i poprosić Ją, aby pomogła ci ją naśladować. Pamiętajcie, że rany można przemienić w życie.

Wiele razy ze strachu odsuwamy na bok nasze rany i wolimy żyć ignorując je, mimo że wiemy, że są tam jak cierń, który boli. „Niech nie smuci się serce wasze...” To były słowa Marii z Guadalupe, które dziś rozbrzmiewają w naszych sercach.