A gdyby Komunia św. pomogła ci jeszcze bardziej kochać twojego współmałżonka?

Kochać się przez całe życie, pomimo napotkanych trudności. Pobrać się i trwać razem. To duże wyzwanie dla wielu współczesnych narzeczonych. W poszukiwaniu wsparcia w tej szalonej przygodzie pary mogą czerpać choćby z duchowości licznych ruchów i wspólnot wspierających małżeństwa.

Ale nie dajmy się zwieść: duszpasterskie grupy czy letnie rekolekcje nie mają magicznej mocy. Jeżeli chrześcijańskie małżeństwa rozpadają się rzadziej – choć absolutnie nie są wolne od tego zagrożenia – to dlatego, że ich miłość opiera się na skale i karmi się sakramentami.

Brakuje nam czasu, aby iść na mszę świętą? Żyjemy często w szalonym tempie, przez co sakramenty znalazły się na samym dole listy naszych priorytetów. Tylko że nasza małżeńska miłość, ta w 100% ludzka, nie jest przystosowana do długich dystansów. Musimy nieustannie czerpać ze Źródła naszej przysięgi, z Boga, który jest Miłością.

Być może należycie do tych, którzy na swoją mszę ślubną wybrali jako czytanie Hymn o miłości św. Pawła: „Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest...”. Wtedy nad swoją miłością widzieliście bezchmurne niebo i prawdopodobnie czuliście, że uda wam się przebyć wytyczoną w tym fragmencie Pisma cudowną trasę.

Tymczasem wędrówka na szczyt roi się od trudności i niebezpieczeństw, a słowa apostoła z każdym krokiem mogą wydawać się coraz bardziej nieosiągalne. Kiedy przeszkody i wyzwania życia codziennego przyćmią pierwotny blask naszej małżeńskiej więzi, rzeczywista obecność Chrystusa rozbłyśnie w sakramentach.

Eucharystia jest fundamentem i siłą napędową naszego małżeńskiego życia! Ponieważ „Eucharystia jest źródłem miłości, ona obdarza każdego członka rodziny skarbami Chrystusowej ofiary. Eucharystia tworzy ognisko domowe, dopełnia i ożywia jedność małżonków zapoczątkowaną w sakramencie małżeństwa” – zapewniał ks. Henri Caffarel, założyciel ruchu Équipes Notre-Dame w 1964 r.

Oto życiodajne słowa, które przypominają nam o tym, czego doświadczamy zawsze, kiedy spożywamy Ciało Chrystusa: nasza miłość, po stokroć zraniona, jest za każdym razem odnawiana. Msza święta, jako uobecnienie tajemnicy paschalnej, jest prawdziwą przestrzenią zmartwychwstania – także zmartwychwstania naszej miłości. Dlatego nie rezygnujmy z tego niezbędnego do życia spotkania!

Anne Gavini