Izabela. To imię było bardzo popularne w rodzinach królewskich, zwłaszcza w Hiszpanii, Portugalii i Francji. Powstało jako zniekształcenie imienia Elżbieta, ale od dawna funkcjonuje również jako osobne imię. Błogosławiona Izabela, zwana Francuską (1225-1270), była jedyną siostrą wybitnego króla Ludwika IX, który również został wyniesiony na ołtarze, i córką św. Blanki Kastylijskiej. Pomimo że pochodziła z wysokiego rodu, otrzymała surowe wychowanie. Wyniosła z domu rodzinnego zamiłowanie do modlitwy i czystość obyczajów. Ciężka, bardzo bolesna choroba nauczyła ją, jak próżne są przyjemności tego świata. Ze względów dynastycznych kilkakrotnie proponowano jej małżeństwo, ale ona wolała poświęcić życie wyłącznie Bogu. Założyła zakon według złagodzonej reguły klarysek i ufundowała klasztor w Longchamp koło Paryża. Spędziła tam ostatnie lata życia, heroicznie znosząc cierpienia związane z chorobą.
+© Valentin Valkov - Shutterstock