Św. Franciszek z Asyżu. Franciszek (po włosku: „Francesco”) dosłownie znaczy „Francuzik”. Tak pieszczotliwie nazywał go ojciec, bo matka była Francuzką. Jan Bernardone przyszedł na świat w 1182 r. w Asyżu w bogatej rodzinie kupieckiej. Jako młody człowiek marzył o szlachectwie, został też okrzyknięty królem „złotej” młodzieży w mieście. Został ranny w wojnie z sąsiednim miastem. W więzieniu miał sen, w którym usłyszał wezwanie Boga. Wrócił do Asyżu, zamienił się z żebrakiem na ubranie i oddał się modlitwie. Utrzymywał się z żebrania. Pewnego dnia w zrujnowanym kościele usłyszał głos: „Franciszku, napraw mój Kościół”. Wezwanie zrozumiał dosłownie, więc zabrał się do odbudowy, ale wkrótce zrozumiał, że chodzi o odnowę Kościoła, targanego wewnętrznymi niepokojami i herezjami. Zapragnął żyć według Ewangelii i głosić nawrócenie i pokutę. Z czasem jego dawni towarzysze zabaw poszli za nim. Nazwali się braćmi mniejszymi. Św. Franciszek wywarł olbrzymi wpływ na swoje czasy i Kościół.
+© Pexels | CC0