Sigrid Undset „Krystyna, córka Lavransa”
Śledzimy życie tytułowej Krystyny od czasu, kiedy jest małą dziewczynką, poprzez małżeństwo i macierzyństwo, aż do śmierci. Nie znajdziemy czarno-białych postaci, ale przywiążemy się do bohaterów za to, że w swojej niedoskonałości potrafią uczciwie odróżniać dobro od zła. Ojciec autorki był archeologiem i może dlatego czytelnik ma wrażenie, że widzi perfekcyjnie opisywane krajobrazy i detale. Choć w książce nie ma żadnych odniesień do polityki, „Krystyna”, tak jak wszystkie pozycje Undstet, była zakazana w nazistowskich Niemczech. Widocznie jej uniwersalne piękno mogło być niebezpieczne dla totalitarnego ustroju.
+