Kiedy mamy być narzędziem w rękach Opatrzności
Zapewne czasami spotykasz jakiegoś skrajnie ubogiego żebraka czy też schorowaną i niedołężną staruszkę, a na ich widok żal ci ściska serce. Poprzez tego typu sytuacje działa w Twoim wnętrzu Boża Opatrzność! Porusza Twoimi uczuciami nie po to, abyś się roztkliwiał, a wzruszając ramionami rzucił: „Niech Bóg ma ich w opiece!”.
W takich momentach masz być narzędziem w Bożych rękach! Ofiaruj coś tej osobie! Jeżeli nic nie masz, po prostu ją przytul! Jeżeli niewiele posiadasz, daj jej choć cząstkę z Twego niedostatku! Bóg postawił ją na Twej drodze, abyś zaoferował jej pomoc.
W październiku 2016 r. papież Franciszek kanonizował księdza Brochero, argentyńskiego kapłana, który zmarł w 1914 r. Ks. Józef Gabriel del Rosario Brochero objął parafię na głębokiej prowincji w miejscowości Villa del Tránsito. Wśród mieszkańców roiło się od przestępców. Z niewyczerpaną cierpliwością ten niezwykły kapłan zaopiekował się swoją owczarnią pozbawioną pasterza. Ufundował dom rekolekcyjny i jak on sam mawiał: „Nikt mi się nie wymknął” – każdy mieszkaniec jego ukochanej wioski bez wyjątku odbył ćwiczenia duchowe.
Na tym nie kończą się dokonania ks. Brochero: na terenie swojej parafii zainicjował budowę szkoły dla dziewcząt, prace przy regulacji biegu rzeki, aby zapewnić miasteczku dostęp do wody, budowę pierwszego urzędu pocztowego wyposażonego w telegraf, a także dzieło, które przetrwało do dziś – budowę drogi łączącej wioskę Villa del Tránsito z miastem Córdoba, od którego wcześniej pozostawała ona całkowicie odcięta.
Legenda głosi, że w czasach, kiedy ks. Brochero mieszkał w Córdobie zawsze, gdy podchodził do niego jakiś żebrak, oddawał mu wszystkie pieniądze jakie miał przy sobie, nawet jeżeli to oznaczało dla niego konieczność pieszego powrotu na plebanię katedralną.
Bóg prosi nas, abyśmy byli narzędziami Jego Miłosierdzia, kiedy stawia nam przed oczy nieszczęścia, które potrafimy dostrzec i które przypominają nam, jak bardzo „łakniemy i pragniemy sprawiedliwości”! W takich sytuacjach musimy ufać, że skoro Bóg postawił nas przed wyzwaniem, zapewni nam również sposób, byśmy mogli mu sprostać!
+