3. Postawa pełna pokory
Być pokornym oznacza także podejmować w tym kierunku wysiłek, nie szczędzić starań, aby nim właśnie być. Innymi słowy, aby w sposób trwały zachowywać postawę pokory, koniecznym jest praktykowanie pokory na co dzień. Ten aspekt jest bardzo ważny w dziele ewangelizowania. Jestem pokorny wtedy, kiedy wiem, że dzieło, które wypełniam nie jest moim dziełem, lecz dziełem Bożym. Kiedy nie przywłaszczam sobie niczego, co należałoby do innych. Czyje jest Królestwo Boże? I Kościół?
Wszystko należy do Boga, a ja jedynie przy wypełnianiu Królestwa Bożego i realizowaniu misji Kościoła współpracuję, dorzucając do tego od siebie skromny kamyczek. Być pokornym zawsze – oto czym jest postawa chrześcijanina.
Dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. 4 Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich! To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie (List do Filipian 2,3-5).
+