Ocalenie Ludu Rzymskiego, Rzym, V w.
Jedna z tradycyjnych ikon bizantyjskich powstałych w piątym stuleciu, kiedy chrześcijaństwo stało się oficjalną religią cesarstwa rzymskiego, ukazuje Matkę Bożą jako Salus Populi Romani, co po łacinie oznacza „ocalenie ludu rzymskiego”. Ikona ta, powstała na desce z drzewa cedrowego, ukazuje Maryję ubraną w obszyty złotem granatowy płaszcz, narzucony na purpurową tunikę. Był to typowy strój osób zajmujących eksponowane stanowiska w Rzymie w V w. n.e. Maryja podtrzymuje Dzieciątko Jezus, które w prawej ręce trzyma księgę, najprawdopodobniej Ewangelię. W odróżnieniu od podobnych wizerunków powstałych w III wieku, w tym dziele akcent pada nie tyle na Jezusa, co na Matkę Bożą, która patrzy prosto na widza. Historycy sztuki, którzy od dawna spierali się o dokładne datowanie ikony, doszli do przekonania, że pochodzi ona z późnego okresu starożytnego, z V wieku, i została przemalowana w XIII stuleciu. Obecnie znajduje się w kaplicy paulińskiej rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore.
+© Public Domain