Balto
W styczniu 1925 roku w Nome (Alaska), gdzie mieszkał husky Balto, u 12 dzieci stwierdzono błonicę. Wkrótce zaczęły na nią zapadać kolejne dzieci, co groziło epidemią. Jedynym ratunkiem była antytoksyna znajdująca się w szpitalu oddalonym o 1,6 tys. km. Ze względu na trudne warunki pogodowe pociąg mógł ją dostarczyć jedynie na odcinku tysiąca kilometrów.
Zdecydowano się wysłać 20 psich zaprzęgów, które wiozły lek na poszczególnych etapach. Wyprawa przy -40 stopniach Celsjusza i wietrze wiejącym z prędkością 100 km/h została obliczona na 13 dni. Zajęła ich 6.
Ostatni odcinek, liczący 85 km, należał do zaprzęgu, którego liderem był Balto. Właściciel psa zapadł na ślepotę śnieżną, dlatego zwierzę musiało polegać wyłącznie na własnym instynkcie. Dzieci udało się uratować, a Balto został ogłoszony bohaterem.
Na cześć pamiętnej wyprawy od 1973 roku odbywa się wyścig Iditarod, na prawie dwa razy dłuższej trasie.
+© Wikipedia | Domena publiczna