Dziś zrobię szczegółowy plan dnia. Być może nie uda mi się wszystkiego zrobić, ale to napiszę. I będę się strzec dwóch katastrof: pośpiechu i niezdecydowania.

Dziś spróbuję spędzić ten dzień, nie starając się rozwiązać wszystkich problemów w życiu.

Dziś będę szczęśliwy, w przekonaniu, że zostałem stworzony do szczęścia, nie tylko w innym świecie, ale też tym tu.

Dziś dostosuję się do okoliczności, nie oczekując, że one dostosują się do wszystkich moich pragnień.

Dziś nie będę miał żadnych obaw. A zwłaszcza, nie będę się bał docenić tego, co piękne i wierzyć w dobro.

Dziś skończę co najmniej jedną rzecz, której nie mam ochoty zrobić, i jeśli ktoś mi zrobi przykrość, nikomu o tym nie powiem.

Dziś poświęcę dziesięć minut na dobrą lekturę, przypominając sobie, że tak jak jedzenie jest niezbędne ciału, tak dobra lektura – duszy.

Dziś zrobię jakiś dobry uczynek i nikomu o nim nie powiem.

Dziś zadbam ze szczególną starannością o to, jak wyglądam, jak się zachowuję, nikogo nie będę krytykował, poprawiał, nikim rządził, z wyjątkiem mnie samego.

Dziś będę mocno wierzył – nawet jeśli okoliczności temu przeczą – że Opatrzność czuwa nade mną, jakby nikt inny na świecie nie istniał.