Legenda o powstaniu sanktuarium głosi, że pewien stolarz, mieszkaniec Matarni, podczas śnieżnej zamieci wyruszył pieszo do odległego o 10 km Gdańska, aby sprowadzić lekarza dla żony, która miała niedługo urodzić i źle się poczuła. W trakcie wędrówki tracił siły, aż upadł z wycieńczenia.
Modlił się żarliwie, a wtedy stanęła przed nim oświetlona niezwykłym światłem postać Brzemiennej Niewiasty. Powiedziała mu, że może wracać do domu, bo żona już urodziła syna i czuje się dobrze. Wieść o cudzie szybko się rozniosła, a miejsce spotkania z Maryją w środku lasu stało się
celem pielgrzymek, zwłaszcza kobiet w ciąży i mających problemy z zajściem w ciążę. Każda z nich przynosiła ze sobą woreczek z ziemią, z której z czasem powstał okazały kopiec. Na szczycie tego wzgórza cystersi z Oliwy wznieśli drewnianą kapliczkę, a w niej umieścili figurę Matki Bożej Brzemiennej.