Św. Anastazja z Dalmacji (III w.)
Patronka wdów, męczenników i tkaczy. Potajemnie ochrzczona przez matkę (była córką pogańskiego senatora rzymskiego), pomagała swoim współwyznawcom. W przebraniu żebraczki docierała pod więzienia, leczyła cierpiących i dokarmiała głodnych. Na wieść o tym mąż-poganin zaczął traktować ją jak niewolnicę. Wtedy nawiązała korespondencję z Chryzogonem, przyszłym świętym. W listach przepowiedział on śmierć męża Anastazji, co wkrótce nastąpiło. Publius utopił się w morzu, Anastazja rozdała majątek ubogim. Udała się do Sirmium (współcześnie Serbia), gdzie została aresztowana i wtrącona do więzienia. Nie wyrzekła się wiary i nie pokłoniła pogańskim bożkom. Legenda głosi, że w niesprawnym statku wysłano ją na morze, lecz okręt nie zatonął. Wtedy skazano ją na śmierć poprzez spalenie, lecz ciało nie uległo spopieleniu. W miejscu śmierci wzniesiono bazylikę.
+