Świadomość własnych uczuć. Zarówno pacjent, jak i osoby z jego otoczenia muszą nauczyć się wyrażać swoje uczucia, wątpliwości, rozterki, obawy czy oczekiwania. Powinni dzielić się swoimi odczuciami, przemyśleniami, obserwacjami na temat tego, jak choroba na nich wpływa, co zmieniła w ich życiu.
Warto rozumieć jakie znaczenie każdy z nas nadaje cierpieniu i nauczyć się opowiadać o tym, co aktualnie przeżywamy. Najlepszą sposobnością do takiej wymiany doświadczeń i wejścia w świat drugiej osoby jest zwyczajna rozmowa. Wtedy uda nam się ubrać w słowa to, co się dzieje w naszym wnętrzu: Boję się, ponieważ nie wiem, co mnie czeka w tej chorobie. To na chorobę jestem zły, nie na ciebie, ponieważ kocham cię nad życie…
+© Shutterstock