Francja
Po „tak” wypowiedzianym przez kobietę i po błogosławieństwie narzeczonego przez jej ojca para kupowała razem pierścionek zaręczynowy dla narzeczonej, którego ona nie nosiła aż do momentu formalnego zaprezentowania go podczas niewielkiego spotkania obu rodzin i przyjaciół. Bywało, że to rodzice podarowywali dziewczynie pierścionek, a narzeczeni jedynie wybierali u jubilera jego wzór. Był też zwyczaj, że pierścionek się dziedziczyło i w takim przypadku to narzeczona winna poprosić teściów o pozwolenie na jego ewentualną modyfikację.
+