Ukrzyżowany jako Sługa Pański
Kiedy w XIII w. zakony żebracze, w reakcji na herezję katarów zaczęły podkreślać człowieczeństwo Chrystusa, narodził się kolejny typ przedstawienia krzyża. Chrystus na nim zwisa bezwładnie, Jego rany są podkreślone, często widać ślady po biczowaniu, twarz wyraża głęboki ból, czasem nawet widać na skórze oznaki trądu. Kiedy zajrzymy do opisów wizji, jakie mieli mistycy tego czasu, także znajdziemy (czasem wręcz detaliczne) relacje z cierpienia Pana. Nie chodziło tu o chorobliwe rozsmakowywanie się w cierpieniu. Obraz umierania na krzyżu miał pobudzić do współczucia, ale przede wszystkim do odkrycia, jak jesteśmy cenni w oczach Pana, bo tak wiele dla nas zniósł. Miał też uświadomić patrzącym, że Bóg potrafi nas zrozumieć, bo tak jak my cierpiał i umarł.
+© Uoaei1/Wikipedia | CC BY-SA 4.0