Do klasztoru można dojść pieszo po często uczęszczanej „drodze” prowadzącej w górę klifu.

W miarę pokonywania wzniesienia, klasztor staje się coraz bardziej widoczny.

W oddali widać Dolinę Świętych (Qadisha).

Można zobaczyć, jak przez lata „wpisywano” kolejne budynki w zbocze góry.

Niezliczone jaskinie były zalążkiem tego miejsca modlitwy i życia zakonnego.

Wnętrze łączy to, czego dokonał człowiek i natura. Jedną z zalet takiej integracji jest utrzymywanie się optymalnej temperatury.

Zabytkowy kościół klasztoru Matki Bożej z Qannoubine.

Ciało jednego z patriarchów; suche powietrze przyczynia się do naturalnej mumifikacji.

Ołtarz.

Po lewej stronie stropu znajduje się niesamowity fresk Koronacji Matki Bożej z Qannoubine przez Trójcę Świętą.

Niższa część malowidła z biegiem lat uległa zniszczeniu, lecz nadal widać postacie patriarchów, świadków tego wydarzenia.

Górna część malowidła naściennego cudem przetrwała w stanie niemal nienaruszonym.