Baranek. Dlaczego tak właśnie Jan nazwał Jezusa?
Zaskakująca jest w tym kontekście scena, w której Jezus, stając w szeregu grzeszników, zanurza się w wodzie rzeki, przyjmując od Jana chrzest pokuty. Czemu to robi? On – nieskalany i czysty, …
Wierzący to ten, który przez bycie blisko brata otwiera drogi na pustyni, to znaczy wskazuje perspektywy nadziei nawet w tych trudnych sytuacjach życiowych, naznaczonych porażką i klęską.
To jest Boże hipsterstwo. Pójście pod prąd, ale nie dla kontestacji rzeczywistości, tylko z powodu Ewangelii.
Macheront, lepiej znany jako miejsce, gdzie Salome tańczyła dla swojego ojczyma, jest także wyjątkowym stanowiskiem archeologicznym.
Kościół w każdym czasie jest wezwany do czynienia tego, co uczynił Jan Chrzciciel, wskazywania Jezusa, mówiąc „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”.
Do Jana przychodzili ludzie, aby otrzymać chrzest nawrócenia. Każdy, kto chciał go otrzymać schodził do koryta rzeki i uznawał się za grzesznika na oczach tłumów.
Adwent jest dobrym czasem, żeby zadać sobie pytanie, czy aby nie stworzyliśmy sobie swojej własnej wizji Boga.
Życie często jest pustynią, trudno po niej iść, ale jeśli powierzymy się Bogu, może stać się piękne i szerokie jak autostrada.
Jan przychodzi na świat jako znak, że „dla Boga nie ma nic niemożliwego”, że warto czekać do końca, bo Bóg jest wierny. Jego własna historia to potwierdza.
