Rozwijające się duszpasterstwo zauważyła już tamtejsza hierarchia. Kto wie, może ks. Blachnicki okaże się duszpasterskim prorokiem także poza swoim krajem?
Miał wielką słabość do lodów, chociaż jako cukrzyk nie powinien po nie sięgać. Uwielbiał też grać na skrzypcach. Ciągle był aktywny.
– I nagle w jego oczach pojawił się błysk, jakby zobaczył kogoś żywego. Aż się odwróciłam… Potem usłyszałam niewyraźne: „W Twoje ręce oddaję ducha mego”…
Był jednym z najdłużej prześladowanych duchownych w czasach PRL. W stanie wojennym rozsyłano za nim listy gończe i postawiono mu zarzut zdrady kraju.
Dzisiaj, kiedy spotykam ludzi, z którymi jeździłem na oazy jako młody chłopak, jest mi strasznie wstyd. Dałem się wtedy poznać jako straszny burak i samochwała...
