Uroczystość Wszystkich Świętych jest okazją do rachunku sumienia na ile wykorzystaliśmy dobiegający końca Rok Miłosierdzia – mówił abp Józef Kupny, sprawując Eucharystię na największej wrocławskiej kościelnej nekropolii. „Jak przy każdym rachunku sumienia – robimy go nie po to, by popaść w przygnębienie, ale po to, by dziękować Ojcu, że zawsze jest gotowy pozwolić nam zacząć od nowa” – przekonywał hierarcha.
Metropolita wrocławski przytaczając wizję tryumfu zbawionych z Apokalipsy św. Jana zauważył, że w tłumie, o którym wspomina apostoł mogą znajdować się także zmarli spoczywający na naszych cmentarzach. „Oni zawdzięczają swoje zbawienie Chrystusowi, który poprzez śmierć przeprowadził ich do nowego, lepszego życia, w jedności ze sobą” – mówił. Dodał także, że ten optymistyczny obraz nie dotyczy tylko samych zmarłych, ale i każdego z żyjących. „Z tej apokaliptycznej wizji czerpiemy wiedzę o naszej przyszłości. O tym, co stanie się z nami po przekroczeniu granicy śmierci”.
Abp Kupny zwrócił uwagę, że pierwsze dni listopada skłaniają nie tylko do refleksji nad śmiercią bliskich nam osób, ale również każą myśleć o naszej śmierci. Zaznaczył przy tym, że każdy powinien być przygotowany na odejście z tego świata, a programem przygotowującym człowieka na spotkanie z Bogiem jest Ewangelia.
„Jednym z punktów tego programu jest czynienie miłosierdzia, które od samego początku istnienia Kościoła niejako wyznaczało drogę Jego życia – mówił. – Orędzie o Bogu, który nigdy nie męczy się przebaczaniem, to nie tylko odkrycie Roku Miłosierdzia, który obchodzimy, to po prostu Ewangelia w najczystszej postaci” – dopowiedział metropolita.
Tłumaczył także, że uczynki miłosierdzia nie przestają obowiązywać z dniem zamknięcia Drzwi Świętych w rzymskich bazylikach. One są programem życia chrześcijan do końca świata.
„Chrześcijaństwa nigdy nie wolno sprowadzać do zakazu czynienia zła i kierowania się w życiu jedynie zasadą sprawiedliwości. W chrześcijańskim życiu chodzi o coś więcej niż o zwyczajną sprawiedliwość, chodzi o przezwyciężenie egoizmu, który czyni człowieka głuchym i ślepym na potrzeby cielesne i duchowe bliźnich. Chodzi o pokonanie zatwardziałości swojego serca, zwłaszcza w spotkaniu z nędzą drugiego człowieka” – podkreślił pasterz Kościoła wrocławskiego.
Dziś świętujemy...