Czy od 2024 r. obowiązują nowe wymagania odnośnie rodziców chrzestnych? Wyjaśniamy

Prawda jest taka, że Kościół nie wprowadził żadnych nowych wymagań, które obowiązywałyby kandydatów na rodziców chrzestnych. Zapytałem o tę sprawę znajomego duszpasterza, o. Aleksandra Ćwika CSsR.

„Póki co, nie ma żadnych nowych wytycznych – potwierdził zakonnik. „Nie ukazały się żadne nowe przepisy a warunki do tego, aby zostać rodzicem chrzestnym pozostały niezmienione”.

Nie wiadomo, jakie jest źródło tej fałszywej pogłoski, która od dłuższego czasu krąży po wielu portalach internetowych i wprowadza czytelników w błąd, sugerując rewolucyjne zmiany. O tym kto może zostać rodzicem chrzestnym, wyraźnie pisze Kodeks Prawa Kanonicznego.

Czytaj także:Rodzice chrzestni są od kupowania prezentów?

Oto odpowiednie fragmenty Kodeksu:

Kan. 874 – § 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto: 

1. Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania; 

2. Ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku; 

3. Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić; 

4. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej; 

5. Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest. 

W tym miejscu warto podkreślić na czy polega „życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić”. Chrzestny nie może być w stanie grzechu ciężkiego, a to wyklucza tych, którzy żyją w związku niesakramentalnym. To osoba praktykująca wiarę, czyli uczęszczająca co tydzień na mszę i korzystająca z innych sakramentów. Nie może to być osoba, która dokonała apostazji, gdyż ciąży na niej kara kościelna. 

Te wymagania, które opisuje prawo kościelne, są niezmienne od lat. Często duszpasterz nie zna osobiście osoby, która chce zostać chrzestnym. Dlatego ma obowiązek zweryfikować, czy spełnia ona te przepisy. Prosi zatem o odpis aktu chrztu i bierzmowania oraz zaświadczenie od proboszcza tej osoby, że korzysta z życia sakramentalnego. Jednak ważniejsze zadanie pod tym względem stoi przed rodzicami dziecka.

Czytaj także:Pytanie do chrzestnych: czy pamiętacie swoją obietnicę wypowiedzianą przed Chrystusem?

Zadaniem rodzica chrzestnego jest pomoc w wychowaniu w wierze. Gdy do chrztu przygotowuje się osoba dorosła, rodzic chrzestny – zwany gwarantem – ma towarzyszyć w formacji, dawać przykład i zagwarantować (stąd nazwa), że katechumen podejdzie z wiarą do sakramentów. 

Chrzestny dziecka ma za zadanie wspierać rodziców w wychowaniu w wierze. Dlatego tak ważne jest, by matka i ojciec wybrali kogoś, kto będzie rzeczywiście obecny w życiu ich pociechy, nie tylko z okazji urodzin czy Pierwszej Komunii Świętej i dla którego wiara będzie ważnym elementem życia, którym chce się dzielić. 

Dla Kościoła chrzest nie jest tradycyjnym rytuałem, na którym nadaje się dziecku imię i daje okazję rodzinie to spotkania i świętowania. Chrzest to brama innych sakramentów, w którym człowiek jest zanurzony wraz z Jezusem w Jego śmierć i wraz z Nim wskrzeszony do nowego życia dziecka samego Boga. To nowe życie ma być pielęgnowane i rozwijane przez modlitwę, budowanie relacji z Bogiem, uczenie się życia zgodnego z Jego wolą. Wszystko to zaś odbywa się we wspólnocie, dlatego Kościół chce mieć pewność, że opiekujący się dzieckiem zrobią to, co w ich mocy, by przekazać wiarę, która jest najcenniejszym skarbem. 

Źródło: katolicki.net, diecezja.siedlce.pl, mydlniki.diecezja.pl

Czytaj także:„Msza na chrzcie jest głupotą”. Sprawę wyjaśnia duszpasterz i dogmatyk