Modlitwa słuchania. Jak usłyszeć to, do czego zaprasza nas Bóg [Modlitwa, chrześcijaninie!]

Modlitwa, jak każda czynność wymagająca użycia intelektu potrzebuje także należytego skupienia. Dorosły człowiek może utrzymać swoją uwagę na danym przedmiocie od 20 do 40 minut. Jest to oczywiście wynik uśredniony. Zależy od wielu zmiennych: zmęczenia, zainteresowania danym tematem, warunkami zewnętrznymi, czy presją czasu.

Badania naukowe nad wpływem technologii cyfrowych na funkcjonowanie człowieka sugerują, że nadmiar bodźców, którymi jesteśmy bombardowani za pomocą internetu, telefonów czy komputerów obniżają zdolność utrzymania uwagi. Nie potrzebujemy zresztą badań naukowych, by wiedzieć, że łatwo jest nam zmarnować kilkanaście minut na przeglądanie mediów społecznościowych, byle nie skupić się na pracy. A proces powrotu do mocnego skupienia się na ważnej czynności może trwać nawet do 25 minut! 

Gdy zabieramy się za ważny projekt w pracy, lub przygotowanie do egzaminu warto zadbać o otoczenie: znaleźć spokojne miejsce, wyciszyć telefon i zapewnić sobie odpowiedni czas bez rozpraszaczy. O to samo musimy zadbać, gdy decydujemy się na pogłębioną modlitwę, jaką jest słuchanie Boga. Cisza, wewnętrzne uporządkowanie spraw oraz bycie wypoczętym umożliwią nam wejście w to, co możemy nazwać rozmyślaniem lub modlitwą słuchania.

1
Rozmyślanie nad Słowem

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna Hbr 1, 1-2.

Bóg od początku historii zbawienia kieruje do człowieka swoje Słowo. Mamy do niego dostęp przez Pismo Święte, przez które możemy poznawać wolę Bożą. Znajomość Biblii jest znajomością samego Chrystusa. Można je zatem czytać od deski do deski lub spotykać się z nim na rozmyślaniu, lub medytacji. W dużym skrócie polega ona na tym, by brać fragment z Pisma – np. Ewangelię z danego dnia – czytać ją i pytać Boga, co chce nam przez ten fragment powiedzieć. Istnieją różne sposoby medytacji: według św. Ignacego z Loyoli, św. Alfonsa Liguori, lectio divina.

Swoją przygodę z modlitwą słuchania Słowa warto zacząć od takiej metody, by się w nią wdrożyć, a potem z czasem znaleźć własny sposób na rozmyślanie.

Czytaj także:Przepis na medytację dla początkujących w modlitwie

2
Sumienie – sanktuarium Boga

Sumienie jest najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka, gdzie przebywa on sam z Bogiem, którego głos w jego wnętrzu rozbrzmiewa (KKK 1776).

Bóg objawia nam swoją wolę także przez sumienie, które ma każdy człowiek. Jest ono nie tylko sanktuarium, w którym spotyka się z Bogiem, ale też rozumowym osądem, który pomaga wybrać to, co jest dobre a odrzucić zło. Za jego pomocą możemy rozeznawać nie tylko, co jest dobre lub złe, ale też co jest lepsze. Św. Ignacy, ucząc o rozeznawaniu, mówi, że może rozeznawać, do jakiego większego dobra wzywa go Pan Bóg.

Czytaj także:Jak dbać o sumienie? Pięć podpowiedzi od o. Józefa Augustyna SJ

Chwałą Boga jest człowiek żyjący; życie człowieka jest kontemplowaniem Boga.

Słowo Boga, Jezus Chrystus, nasz Pan, […] w swojej nieskończonej miłości stał się tym, kim jesteśmy my, abyśmy my stali się w pełni tym, kim jest On.”

To dwa cytaty z dzieła św. Ireneusza Lyonu „Przeciw herezjom”.

Marzeniem Boga, który jest absolutnie szczęśliwy dzięki relacji komunii Trzech Osób Boskich jest to, by człowiek doświadczył tego samego. Bóg stał się człowiekiem, by człowiek stał się bogiem. Posłał swojego Ducha, by nas przemieniał i pociągał do tego, co dobre. W procesie słuchania Boga ważne jest, by wsłuchać się w samego siebie. Być uważnych na własne pragnienia, marzenia i plany. 

Nasze własne pragnienia – to, do jakiego dobra jesteśmy pociągani – mogą być odbiciem tych Bożych. Warto – po ich zauważeniu i nazwaniu – rozeznawać ich zgodność z Bożą wolą przez pryzmat Słowa Bożego oraz sumienia, by wybierać to, do czego powołuje nas Pan.

Czytaj także:„Módl się tak, jak potrafisz, nie módl się tak, jak nie potrafisz”. Praktyczne porady

Czytaj także:Medytacja – rozsmakuj się w Lectio Divina!