Żona diakona stałego współuczestniczy w powołaniu i realizacji misji swojego męża jako duchownego.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Od 1 do 21 lipca w pokamedulskim zespole klasztornym w Wigrach w diecezji ełckiej odbyły się rekolekcje dla diakonów stałych posługujących w Kościele w Polsce. Obecnie w 8 diecezjach posługuje 31 diakonów stałych.
Czytaj także:
Abp Ryś wprowadził diakonat stały. Kandydaci już mogą się zgłaszać
Żona w misji diakona stałego
Były to już szóste rekolekcje organizowane dla tego środowiska, a jednym z ważnych tematów była obecność żony w powołaniu i misji diakona stałego. Połowa diakonów uczestniczyła w rekolekcjach wraz z małżonkami.
Dni rekolekcyjne wypełnione były Eucharystią, adoracją Najświętszego Sakramentu, liturgią godzin, apelem jasnogórskim, konferencjami, modlitwą różańcową, Koronką do Miłosierdzia Bożego, pielgrzymowaniem po Szlaku Papieskim oraz dzieleniem się doświadczeniem posługi diakońskiej.
Podczas dzielenia się genezą powołania oraz doświadczeniem posługi diakońskiej, najmocniej wybrzmiał temat znaczenia obecności przy diakonie stałym jego żony. Podkreślano, że żona odgrywa kluczową, fundamentalną wręcz rolę w przygotowaniu do święceń diakonatu, gdyż to ona wyraża na nie zgodę (bez zgody żony nie można przystąpić do święceń), a następnie współuczestniczy w powołaniu i realizacji misji swojego męża jako duchownego.
Powołanie jej męża, diakona, jest do pewnego stopnia także i jej powołaniem. Obecność żony w powołaniu diakona stałego, który jest duchownym katolickim, to zupełnie nowa jakość w Kościele w Polsce.
Rekolekcje dla diakonów stałych
W wypowiedzi dla KAI diakon prof. Waldemar Rozynkowski z Torunia wskazał, że mimo iż od pierwszych święceń diakonatu żonatego mężczyzny w Polsce minęło 11 lat, to cały czas diakoni znajdują się na początku refleksji nad tym zagadnieniem, a właściwie uczą się je zauważać.
“Nie mam wątpliwości, że jest to jedno z najważniejszych wyzwań, które stoi zarówno przed samymi diakonami, następnie biskupami, którzy decydują się na obecność tego powołania w swoich diecezjach, przed odpowiedzialnymi za formację do diakonatu oraz formację stałą diakonów, a nawet przed konkretnymi księżmi proboszczami, gdyż diakoni stali posługują przede wszystkim w parafiach” – mówi diakon prof. Waldemar Rozynkowski.
“Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że to od poważnej i odpowiedzialnej refleksji nad miejscem żony w powołaniu diakona stałego, a w konsekwencji i konkretnych decyzji, będzie zależała sama obecność, jak i jakość tego powołania w Polsce” – dodaje.
W rekolekcjach wzięły udział 42 osoby, w tym 15 diakonów stałych: z archidiecezji katowickiej dk Tadeusz Cieślik, dk. Albert Karkosz; z archidiecezji warszawskiej dk Piotr Maciejewski i dk Bogdan Sadowski; z diecezji ełckiej dk Stanisław Dziemian, dk Arkadiusz Grining, dk Krzysztof Gładkowski, dk Jan Konopko, dk Józef Suwalski; z diecezji gliwickiej dk Marek Czogalik; z diecezji opolskiej dk Czesław Cebulla, dk Piotr Kowalczyk, dk Rudolf Wilczek; z diecezji toruńskiej dk Tomasz Chmielewski i dk Waldemar Rozynkowski.
Połowa diakonów uczestniczyła w rekolekcjach wraz z małżonkami. Pozostali rekolektanci to osoby przygotowujące się do przyjęcia święceń diakonatu stałego, bądź też rozeznające to powołanie oraz ks. Marcin Bonk, proboszcz parafii w pod wezwaniem św. Wawrzyńca w Dąbrowie w diecezji opolskiej.
KAI/ks
Czytaj także:
Ma żonę, a chodzi w sutannie. Kim jest diakon stały?
