Wzgórze Krzyży na Litwie – symbol zbawienia i odkupienia

Położone na Litwie Wzgórze Krzyży przyciąga pielgrzymów i turystów z całego świata. Wiąże się z nim też wiele legend i opowieści.

Wzgórze położone jest na równinie, około 12 kilometrów od Szawli, miasta założonego w 1236 roku i okupowanego przez wiele lat przez Zakon Krzyżacki (miasto w 1795 roku zostało włączone do Rosji, a w 1918 roku powróciło pod jurysdykcję Litwy).

W 1430 roku na Wzgórzu postawiono kapliczkę z krzyżem. Ale krucyfiksy, których dziś nie sposób się doliczyć, pojawiają się na nim od 1831. Właśnie wtedy, po upadku powstania listopadowego, mieszkańcy przynosili je tutaj, by upamiętnić zmarłych.

Licznie przynoszono je w to miejsce także w 1863 roku. Krzyże były wyrazem pamięci wobec poległych w powstaniu. Ale po jego stłumieniu władze carskie zakazały stawiania krzyży. Przeciwstawienie się tej decyzji groziło surowymi karami.

Po I wojnie światowej liczba krucyfiksów stopniowo wzrastała. Szczególnie w okresie międzywojennym ludzie gromadzili się w tym miejscu i modlili. Na górze były obchodzone także odpusty.

Wzgórze Krzyży palono, krucyfiksy wywożono na złom, podtapiano nawet ściekami. Po każdym jednak zbezczeszczeniu tego miejsca pojawiały się nowe krzyże.

Wzgórze Krzyży. Symbol wyzwolenia, wiary, nadziei i Bożej miłości

Wzgórze stało się z czasem symbolem siły, niezłomności, wyzwolenia. Po uzyskaniu przez Litwę niepodległości na to miejsce zaczęli przybywać pielgrzymi. Oni także przynosili ze sobą swoje krzyże i tam je pozostawiali.

Tysiące dużych, drewnianych krzyży jest teraz tak pozostawionych, że stanowią punkt oparcia dla tych mniejszych. Większość z nich zawiera inskrypcję z nazwiskami ludzi i powodami, dla których dany krzyż został postawiony.

Istnieją tam także krzyże przygotowane przez kluby motocyklowe, partie polityczne, ale i zwykłych ludzi, którzy dziękują Bogu i proszą o Jego opiekę.

Napisy są w języku litewskim, ale nie tylko. Reprezentują różne wyznania chrześcijańskie.

Niektóre krzyże sięgają 3 metrów wysokości. Pozostawione są na nich różańce, zdjęcia Jezusa i świętych, fotografie ludzi.

Miejsce odwiedził papież Jan Paweł II

Papież Jan Paweł II odwiedził Wzgórze Krzyży 7 września 1993 roku. Ojciec Święty modlił się w tym miejscu i odprawił mszę świętą w kaplicy, która została zbudowana specjalnie na papieską wizytę.

Papież mówił podczas pielgrzymki, że Wzgórze Krzyży symbolizuje nowe tysiąclecie, zbawienie i odkupienie. To wszystko wyraża się właśnie w Krzyżu Jezusa i Jego Zmartwychwstaniu. Po pielgrzymce papieskiej pozostał tam ołtarz.

8 lipca 2000 roku na Wzgórzu został wybudowany klasztor. Miejsce stało się z czasem również centrum diecezji Szawli.

Wzgórze Krzyży: legendy i bajki

Z miejscem związane są liczne legendy i ludowe opowieści.

Jest na przykład historia o ojcu, którego córka ciężko zachorowała. Wszystkie lekarstwa, które zostały jej przepisane przez lekarzy niestety nie pomagały. Jej stan był krytyczny. Pewnej nocy mężczyźnie przyśniła się kobieta. Była w jasnych ubraniach i powiedziała mu, że jeśli ten chce, by jego dziecko wyzdrowiało, musi zrobić drewniany krzyż i zanieść go na Wzgórze. Mężczyzna obudził się i przypomniał sobie o słowach nieznajomej kobiety. Zrobił więc krzyż i chciał go postawić w wyznaczonym miejscu. Z trudem go dźwignął. W drodze powrotnej spotkał swoją żonę i córką, które szły w jego kierunku. Jego dotąd chore dziecko uśmiechało się do niego. Było całkowicie zdrowe. Wieść o tym cudzie rozeszła się wśród okolicznych mieszkańców. Gdy ktoś zachorował w ich rodzinie, czynili podobnie jak ów mężczyzna. Ten kto obiecał wykonanie krzyża i pozostawienie go na Wzgórzu, musiał wypełnić słowo. W przypadku złamania obietnicy dana osoba ponownie chorowała.

Istnieje też historia, która mówi, że na Wzgórzu znajdował się obóz koncentracyjny.

Miejsce licznych pielgrzymek

Wzgórze Krzyży to wciąż ważne miejsce pielgrzymek ludzi z różnych stron świata. Tam proszą o Boże wstawiennictwo, modlą się za siebie i swoich bliskich. Każdy odwiedzający to miejsce może zakupić od sprzedawców krzyż i postawić go na Wzgórzu.

Ludzie długopisem piszą swoje intencje i imiona, umieszczają krzyże w ziemi. Niektórym z nich towarzyszą żałobne posągi Matki Bożej.

Widok tysięcy krzyży chwyta za serce.

Źródła: truelithuania.com; sacredsites.com

Czytaj także:
Kapliczki Neapolu – tu pomodlisz się prawie na każdym rogu ulicy [zdjęcia]

Czytaj także:
Kapliczka w Gogolinie i woda, która otwiera oczy. Tu majowe jest po niemiecku

Czytaj także:
Kapliczka jak z bajki. Owoc wyjątkowej determinacji jednego zakonnika…