Tajemnicza Maryja. Oto co opowiada ukochany obraz papieża Franciszka

Przyszły papież wracając do Argentyny, zabrał ze sobą kilka reprodukcji, a z czasem – już jako biskup – zaczął wykorzystywać go w formie osobistej wizytówki.

Dziś wizerunek Matki Bożej Rozwiązującej Węzły coraz częściej kojarzy się z ukochaną przez papieża Franciszka nowenną za Jej wstawiennictwem. Co tak niezwykłego kryje się w tym obliczu Maryi?

Scena ukazana na obrazie, a zwłaszcza gest Maryi, jest bogata w bardzo głębokie znaczenie teologiczne, podkreślone i wskazane przez papieża Franciszka. Odnosi się ono do pierwszej doktryny maryjnej, która rozwinęła się w Kościele już na początku drugiego wieku, opartej na przeciwstawieniu Maryi Ewie, wywodzącemu się z antytezy pomiędzy Chrystusem a Adamem.

Zwraca ona szczególną uwagę na rolę Maryi u boku Chrystusa i ma ogromne znaczenie w obecnej myśli mariologicznej. Nauka ta została podjęta i podsumowana w konstytucji dogmatycznej o Kościele, w szczególności w rozdziale ósmym, który przedstawia postać Maryi i Jej rolę w historii zbawienia. W punkcie 56 czytamy:

Św. Ireneusz (ok. 130–202) tłumaczy rolę Dziewicy w Boskim planie zbawienia w kontekście nauki „zjednoczenia na nowo” wszystkiego w Chrystusie, odwołując się do zestawienia Maryi z Ewą.

Jest wierny nauczaniu św. Pawła (por. Rz 5,12–21), jego nauka o nowym zjednoczeniu wyraźnie podkreśla dwa wielkie cele osiągnięte przez Chrystusa w dziele odkupienia: negatywny polegający na zniszczeniu grzechu i śmierci, które są dwiema głównymi konsekwencjami nieposłuszeństwa Adama; oraz pozytywny, czyli odnowienie całej ludzkości według obrazu Boga, który to został zniszczony przez grzech pierworodny.

Nowy Adam zrealizował oba skutki poprzez swoje całkowite posłuszeństwo Ojcu, równoważąc w ten sposób nieposłuszeństwo pierwszego Adama i zwycięsko podejmując pradawne starcie z Szatanem. W tym miejscu Ireneusz porównuje Maryję do Ewy, dodając drugie przeciwstawienie, które lepiej wyjaśnia pierwsze między Chrystusem a Adamem.

Najwyraźniej Ireneusz zakłada idealne porównanie między obiema kobietami, zarówno w tym, co je łączy, jak i w przeciwieństwie, podobnie jak to uczynił Apostoł w odniesieniu do Adama i Chrystusa. Ewa i Maryja, choć obie były zaślubione, nadal pozostały dziewicami. Jednak podczas gdy Ewa jest nieposłuszna, przynosząc zgubę i śmierć sobie i ludzkości, Maryja poprzez swoje posłuszeństwo jest przyczyną zbawienia.

Nieposłuszeństwo Ewy nałożyło na ludzkość więzy duchowego niewolnictwa, podczas gdy posłuszeństwo Maryi rozwiązało te więzy, przywracając człowiekowi pierwotną wolność. Nieposłuszeństwo Ewy jest konsekwencją jej niewiary, natomiast posłuszeństwo Maryi jest owocem Jej wiary.

Tekst został opracowany na podstawie książki „Nowenna do Maryi Rozwiązującej Węzły”, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2020.