Nie krępuj się, Panie, wkraczać w moje życie z całą mocą. Już nie patrzę pod nogi

Żebym umiał zaufać, że Ty widzisz całą moją drogę dużo lepiej niż ja.

Oczy me zawsze zwrócone ku Panu,
gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła
[Ps 25, 15]

Patrz na Niego

Jak iść, żeby się nie przewrócić? Jak uniknąć bolesnych upadków i czyhających niebezpieczeństw? Wydaje się, że trzeba patrzeć, gdzie się idzie i patrzeć pod swoje nogi. Wydaje się, że nie można tracić sprzed oczu zagrożenia – że trzeba je mieć pod kontrolą i być gotowym do obrony.

Czytaj także:
Tamtego dnia uwierzyłam, że faktycznie Bóg jest dobry

Psalm 25 odwraca tę logikę – patrz na Niego, a On wydobędzie Twoje nogi z sidła. Patrz na Niego – nie na trudności, które Cię czekają. Nie na Twój grzech, który grozi upadkiem; nie na niepowodzenia, które zaraz mogą Cię dopaść. Gdy będziesz mieć oczy zwrócone na Pana, On już zadba o to, abyś nie wpadł w sidła.

Żebym umiał zaufać

Tego naucz mnie, Panie. Bym miał swe oczy zwrócone na Ciebie; żebym przestał próbować wszystko kontrolować i pilnować. Żebym umiał zaufać, że Ty widzisz całą moją drogę dużo lepiej niż ja i szybciej ode mnie dostrzegasz grożące mi sidła.

I nie krępuj się wkraczać w moje życie z całą mocą, by mnie z tych sideł wydobywać.

Czytaj także:
Panie, nie jestem taką żoną i mamą, jak myślałam, że będę. Trudno to przełknąć

Czytaj także:
Nie hejtuję w internecie. Robię coś znacznie gorszego!