separateurCreated with Sketch.

Dziadkowie, którzy opiekują się wnukami, zostawiają w ich duszach ślad

DZIADKOWIE
whatsappfacebooktwitter-xemailnative
whatsappfacebooktwitter-xemailnative
Gotują, dają słodycze i prezenty, przebywają z dziećmi, całują je, noszą w kieszeni najróżniejsze skarby, słuchają z uwagą i przemieniają każde miejsce w ciepły dom. Dziadkowie są niezastąpieni!
Pomóż Aletei trwać!
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Wesprzyj nas

Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!

Dziadkowie dają najlepszy prezent – korzenie, które pozostawiają w sercach wnuków trwały ślad.

Są w naszych wspomnieniach – pełnych przyjemności, zabawy i czułości. Zostają z nami w historiach z nieoczekiwanymi zwrotami akcji, srebrnymi włosami zwichrzonymi przez wiatr, oczyma lśniącymi w słońcu podczas spaceru, ciepłem rąk przekazujących jedynie miłość i zrozumienie. Są w obrazie papierków od cukierków. W tamtych porozumiewawczych spojrzeniach. W aromacie dzielonych tajemnic. Zabawach bez zakazów. Atmosferze wyrozumiałości i bezgranicznej akceptacji.

Sposób, w jaki dziadkowie wychowują, przynosi dzieciom mnóstwo korzyści. Przekazują bowiem wiele różnych mądrości:

– rozrywki takie jak spacery, dbanie o rośliny, gotowanie itd.;

– tradycje i historie rodzinne – dzieci czują się bardzo zdziwione, gdy nagle się dowiadują, że ich rodzice też kiedyś byli dziećmi;

– starodawne piosenki, gry i opowieści pełne piękna i mądrych nauk.

Z drugiej strony zarówno ich pozycja w rodzinie, jak i życiowe doświadczenie gwarantują bardzo pozytywne dla dziecka podejście. Dzieje się tak, gdyż dziadkowie:

– mają więcej cierpliwości i mniej się stresują codziennymi sprawami. Dzięki temu są bardziej uczuciowi wobec dzieci i w empatycznej relacji bezustannie wykazują pełne zainteresowanie sprawami dziecka;

– dzięki komunikacji emocjonalnej lepiej rozumieją dziecko;

– przy wnukach naprawiają błędy, jakie popełnili przy wychowaniu własnych dzieci; mogą też służyć radą swoim dzieciom;

– jednocześnie są o wiele mniej krytyczni i koncentrują się bardziej na dobrych i mocnych stronach dziecka i silniej je akcentują;

– pomagają dzieciom w nabywaniu niezależności od rodziców – w ten sposób dzieci doświadczają socjalizacji z osobami w odmiennym od ich wieku;

– często pełnią rolę adwokatów dzieci. Pomagają w ten sposób rozpoznawać uczucia i rozwiązywać problemy pojawiające się w komunikacji z rodzicami;

– w sytuacjach kryzysu i niestabilności w rodzinie, np. przy separacji lub rozwodzie rodziców, dziadkowie stanowią nieocenione emocjonalne wsparcie dla swoich wnuków.

To nie tylko dziadkowie pozostawiają swój ślad w sercach dzieci. Wnuki obdarzają dziadków witalnością, radością i bardzo ważnym dla nich wsparciem. Zajmowanie się wnukami to dla dziadków ponowne odkrywanie zaskakującej strony życia, niewinności i najbardziej bezwarunkowej miłości.

Czasami rodzicom może się wydawać, że dziadkowie zajmują w życiu dziecka ich miejsce, miejsce najważniejszej osoby, że się rozpychają, dając dzieciom wszystko, czego chcą i nigdy im nie odmawiając. Jednak to często nieprawda – każdy ma swoje własne miejsce w życiu dziecka.

To rzeczywiście niesamowite, jak wiele miłości absorbują dzieci z przysmaków, dawanych po kryjomu drobniaków, najlepszych prezentów, ulubionych kolacji, czterech różnych dań przygotowanych dla czworga różnych dzieci, niespodziewanego prezenciku i porozumiewawczych mrugnięć oka.

Mogłoby się wydawać, że dzieci lubią swoich dziadków za to, co od nich dostają, a nie za to kim oni są. Ale przecież dzieci rzeczywiście lubią popołudnia spędzane z dziadkami, bo… to dziadkowie!

Dzieci lubią dziadków między innymi za to, że ci zastępują reguły miłością, troską i czułością. Za to, że robią nawet najdrobniejsze rzeczy w taki sposób, że dzieciństwo staje się wyjątkową i szczególną krainą. I za to, że są królami, których nikt nigdy nie zdetronizuje.

Miłość dziadków jest tak intensywna, że ci muszą ją wyrażać na wszelki możliwy sposób. Gotując, dając słodycze i prezenty, przebywając z dziećmi, całując je, nosząc w kieszeni najróżniejsze skarby, aby niczego nigdy nie brakło, słuchając z uwagą i troszcząc się, przemieniają każde miejsce w ciepły dom.

Dzieci postrzegają tę bezgraniczną wielkoduszność jako bezbrzeżną czułość i to je pociąga. I gdy dziadkowie są daleko, dzieciom nie brakuje czekoladek, lecz rozmowy z nimi, słów pełnych pociechy, miłości i mądrości.

Na koniec trzeba stwierdzić, że dziadkowie są największymi fanami swoich wnuków i to oni najbardziej wzmacniają ich wytrwałość, ich talenty, determinację i triumfy. I nikt inny tak dobrze nie zrozumie postaw wnucząt, ich ulubionych piosenek i oczu rozpalonych pasją.

Nikt nie patrzy na dzieci z taką czułością, jak opiekujący się nimi dziadkowie, nikogo tak bardzo nie dziwi upływ czasu i zmiany, jakie we wnukach się dokonują.

Dlatego troska dziadków wyraża czystą, pełną radości i celów miłość. Czułość, która wychowuje dzieci, która je ochrania w sposób wyjątkowy, często niepojęty, niezrozumiały, nie do opisania.

To właśnie dlatego dziadkowie opiekujący się wnukami pozostawiają w ich duszy niezatarty ślad, ogromy emocjonalny spadek. Gdyż wszystkie te prezenty i starania, a także te momenty, gdy dziadkowie śpieszyli się ponad miarę, aby ulżyć w bólu swojemu wnuczęciu, sprawiły, że dzieciństwo zostało naznaczone pełnią czystej i bezwarunkowej miłości.