Kim jest antychryst według nauczania Kościoła katolickiego?

W czasie, gdy Kościół rozważa drugie przyjście Jezusa Chrystusa – w ostatnich tygodniach okresu zwykłego i w pierwszych tygodniach Adwentu – nieuchronnie pojawia się temat antychrysta.

Jest to część nauczania Kościoła rzymskokatolickiego, która jest bardzo tajemnicza, a odniesienia biblijne nie wyjaśniają zbyt wiele.

Kościół oficjalnie naucza o antychryście, a szczegółowe wyjaśnienie zawiera Katechizm Kościoła katolickiego.

Przed przyjściem Chrystusa Kościół ma przejść przez końcową próbę, która zachwieje wiarą wielu wierzących. Prześladowanie, które towarzyszy jego pielgrzymce przez ziemię, odsłoni „tajemnicę bezbożności” pod postacią oszukańczej religii, dającej ludziom pozorne rozwiązanie ich problemów za cenę odstępstwa od prawdy. Największym oszustwem religijnym jest oszustwo Antychrysta, czyli oszustwo pseudomesjanizmu, w którym człowiek uwielbia samego siebie zamiast Boga i Jego Mesjasza, który przyszedł w ciele (KKK 675).

Podobnie jak ma to miejsce z wszystkimi aspektami powtórnego przyjścia Pana Jezusa, ludzie każdego okresu historii byli przekonani, że to oni właśnie żyją w „czasach ostatecznych”.

Św. Tomasz z Akwinu wskazuje w Sumie Teologicznej, że pierwsi chrześcijanie uważali, iż żyją w „czasach ostatecznych”. I że przyjście antychrysta jest nieodległe, a może nawet uosabiają go cesarze rzymscy:

Nie można ustalić, jaka ilość takich nieszczęść będzie bezpośrednio poprzedzać dzień sądu lub przyjście antychrysta, ponieważ nawet w czasach wczesnego Kościoła prześladowania były tak dotkliwe, a zepsucie spowodowane błędem tak znaczne, że niektórzy oczekiwali przyjścia antychrysta jako czegoś bliskiego lub nieuchronnego.

Dlatego właśnie Kościół mówi o tym, że oszustwo antychrysta rozpowszechniane jest od pierwszego przyjścia Chrystusa.

Oszustwo antychrysta zaczyna się kształtować w świecie za każdym razem, gdy wysuwane jest roszczenie do realizacji w historii tej mesjańskiej nadziei, która może się urzeczywistnić poza historią jedynie poprzez sąd eschatologiczny. Kościół odrzucił nawet zmodyfikowane formy tego zafałszowania przyszłego królestwa pod nazwą millenaryzmu, a zwłaszcza „wewnętrznie przewrotną” polityczną formę świeckiego mesjanizmu.

Podobnie jak w przypadku „dni ostatnich”, nie będziemy do końca wiedzieli, czy antychryst jest już obecny w świecie. Być może już przyszedł i jest obecny wśród nas od stuleci?

Kluczowe w tej ostatecznej próbie wiary jest ścisłe zjednoczenie z Jezusem, niepoddawanie się wahaniom wiary i ufność, że Chrystus doprowadzi nas do przygotowanego dla nas domu. Możemy nigdy nie dowiedzieć się, kim jest antychryst, lecz przecież znamy Jezusa Chrystusa i możemy iść za Nim.