Prestiż i dominacja czy służba i pokora? [Komentarz do Ewangelii]

Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 10, 35-45)

Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, podeszli do Jezusa i rzekli: «Nauczycielu, pragniemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy».

On ich zapytał: «Co chcecie, żebym wam uczynił?»

Rzekli Mu: «Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie».

Jezus im odparł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?»

Odpowiedzieli Mu: «Możemy».

Lecz Jezus rzekł do nich: «Kielich, który Ja mam pić, wprawdzie pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane».

Gdy usłyszało to dziesięciu pozostałych, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich:

«Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu».

Fragment Ewangelii według św. Marka (Mk 10, 35-45) przedstawia scenę, w której Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, zbliżają się do Jezusa z prośbą o szczególne przywileje. Prośba ta jest związana z ich oczekiwaniami co do przyszłej chwały i władzy w Królestwie Bożym. Jezus, słysząc ich prośbę, pyta ich, czy są gotowi do podjęcia trudów i cierpień, które On sam będzie musiał przechodzić.

W tym kontekście, Jezus wyjaśnia, że ich myślenie o władzy i pierwszeństwie jest odmienne od tego, co Bóg ma na myśli. Wśród pogan przełożeństwo często wiązało się z dominacją i władzą, jednak w Królestwie Bożym przełożeństwo jest służbą. Jezus ilustruje to przykładem, mówiąc: „Kto chce być pierwszy, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”.

W kulturowym kontekście I wieku, w którym żył Jezus, hierarchia i władza były silnie zakorzenione w społeczeństwie. Ludzie często dążyli do zajmowania wyższych pozycji, aby uzyskać szacunek, władzę i przywileje. Prośba Jakuba i Jana o „dwa miejsca po Twojej prawicy i lewicy” w Królestwie Bożym odzwierciedla to kulturowe pragnienie dominacji i prestiżu, które, w innej formie, ale wciąż jest obecne w naszych czasach.

Jezus, poprzez swoją odpowiedź, podważa ten kulturowy paradygmat, wprowadzając nowy model relacji oparty na służbie i pokorze. Ten nowy model jest zgodny z nauczaniem Jezusa o miłości i służbie bliźnim, co stanowi fundament chrześcijańskiej etyki.

Fragment ten jest bogaty w symbolikę i metaforę. Gdy Jezus mówi o „kielichu, który Ja mam pić” i „chrzcie, którym Ja będę ochrzczony”, odnosi się do swojej przyszłej męki i śmierci na krzyżu. Te słowa są wyrazem zgody Jezusa na cierpienie i ofiarę, które będą konieczne dla zbawienia ludzkości.

Słowa „Kto chce być pierwszy, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich” są silnym wezwaniem do odwrócenia tradycyjnych hierarchii i priorytetów. 

Ten fragment wzywa nas do rewaluacji naszych priorytetów i postaw wobec władzy i sukcesu. Zamiast dążyć do dominacji i pierwszeństwa, powinniśmy kierować się duchem służby i pokory.

W relacjach z innymi ludźmi powinniśmy starać się być sługami, a nie panami. To oznacza, że powinniśmy być gotowi do pomocy, wsparcia i poświęcenia dla dobra innych. W ten sposób możemy żyć zgodnie z nauczaniem Jezusa i budować społeczność opartą na miłości i służbie.

Ponadto ten fragment przypomina nam o konieczności gotowości do podjęcia trudów i cierpień, które są nieuniknione w życiu. Jezus nie obiecuje nam łatwego życia, ale obiecuje, że będzie z nami w każdych okolicznościach, jeśli tylko będziemy Mu wierni i będziemy żyć zgodnie z Jego nauczaniem.