Trzy miłości. Nie mogą istnieć bez siebie [Komentarz do Ewangelii]

Perykopa z Ewangelii według św. Marka (Mk 12, 28b-34) występuje w środkowej sekcji narracji o Jezusie w Jerozolimie. Jezus nie dokonuje uzdrowień ani innych cudów, lecz skupia się na oczyszczeniu Świątyni i nauczaniu, co jest przygotowaniem do objawienia się Jezusa jako Syna Bożego podczas Jego męki i zmartwychwstania.

W tym kontekście, jeden z uczonych w Piśmie, który obserwował dyskusję Jezusa z saduceuszami, zwrócił się do Niego z pytaniem o najważniejsze przykazanie. Jezus, odwołując się do Starego Testamentu, odpowiedział, cytując podwójne przykazanie miłości: miłości do Boga i miłości do bliźniego.

Dialog między Jezusem a uczonym w Piśmie ma charakter rozmowy mistrza z uczniem, a nie polemiki. Uczony w Piśmie uznał mądrość Jezusa i potwierdził, że miłowanie Boga i bliźniego jest ważniejsze niż ofiary i rytuały. Jezus, widząc jego zrozumienie, powiedział: „Niedaleko jesteś od królestwa Bożego”. Ten dialog pokazuje, że Jezus zaprasza do dialogu i uczniostwa wszystkich, którzy szczerze szukają prawdy, nawet tych, którzy należą do grup nieprzychylnych Mu.

Jezus wyjaśnił, że pierwsze i najważniejsze przykazanie brzmi: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”.

To przykazanie podkreśla całkowite i wszechstronne oddanie się Bogu. Oznacza to, że miłość do Boga powinna być najgłębszym i najważniejszym aspektem życia człowieka, angażującym wszystkie jego siły i wymiary bytu. Ta relacja z Bogiem opiera się na wsłuchiwaniu się w Jego głos i odpowiedzią miłością, która wypływa z serca i duszy, a także zaangażowaniem umysłu i całej mocy życiowej.

Drugie przykazanie, które Jezus określa jako równie ważne, brzmi: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. To przykazanie zawiera w sobie istotne przesłanie o konieczności pokochania samego siebie, zanim będzie można prawdziwie kochać innych. Jeśli ktoś nie ma miłości do siebie, trudno mu będzie kochać innych, a relacja z nimi może stać się zniekształcona, oparta na poszukiwaniu akceptacji lub wykorzystaniu innych dla własnej korzyści.

Czy czujemy swoją wartość i godność, czy musimy udowadniać ją innym? Miłość do siebie jest podstawą do tego, aby kochać innych z szacunkiem i widzieć ich wartość i godność. To drugie przykazanie pomaga nam zrozumieć, że miłość do Boga i do bliźniego są nierozerwalnie związane i że jedna nie może istnieć bez drugiej.