Poznaj swojego kardynała. Ciekawy raport o najbliższych współpracownikach papieża

Mianowanie kolejnych kardynałów to ważne wydarzenie w życiu Kościoła. W końcu kardynałowie wybierają papieża podczas konklawe. Ale to nie wszystko - na co dzień są oni grupą najbliższych papieskich współpracowników i odpowiadają za funkcjonowanie całego Kościoła. Ich rola nie ogranicza się do spraw administracyjnych. Kardynałowie odpowiadają w poszczególnych urzędach za głoszenie Ewangelii, za duszpasterstwo w sensie globalnym, za pilnowanie, by prawdy wiary były przekazywane bez odstępstwa od prawdy. Niewątpliwie spoczywa na nich wielka odpowiedzialność.

Faktem jest też, że kardynałowie, których teraz jest ponad 200, a około 140 ma prawo głosu w przyszłym konklawe, pozostają dla większości katolików postaciami niemal anonimowymi. Być może potrafimy wymienić nazwiska polskich kardynałów: Grzegorz Ryś, Kazimierz Nycz, Konrad Krajewski, Stanisław Dziwisz, Stanisław Ryłko. Potraficie wymienić jakiegoś innego kardynała?

Znajomość nazwisk kardynałów nie jest oczywiście potrzebna do zbawienia, ale pogłębianie świadomości kościelnej ma sens. Z pewnością należy do niej chociaż ogólna orientacja w gronie najważniejszych ludzi Kościoła. Zaraz po papieżu, rzecz jasna.

Ostatnio w sieci pojawiła się ciekawa strona, która rzuca światło na aktualny skład Kolegium Kardynalskiego. Publikacja nosi tytuł „The College of Cardinals Report” i stanowi szczegółowe opracowanie sylwetek wszystkich kardynałów, ze szczególnym uwzględnieniem tych, którzy mają realne szanse na objęcie urzędu papieża. To nie tyle raport, co portal, który pozwala użytkownikowi nawigować pomiędzy kontynentami i państwami, w poszukiwaniu poszczególnych nazwisk i powiązanych z nimi charakterystyk.

Dziennikarz Edward Pentin, jeden z twórców tego portalu, wyjaśnił, że raport powstał w odpowiedzi na potrzeby samych kardynałów. Przed kolejnym konklawe chcieli oni lepiej poznać osoby, na które przyjdzie im oddać głos. To dość zdumiewające. Można by sobie wyobrazić, że Stolica Apostolska przygotowuje odpowiednie dossier, gdy jakiś duchowny zostaje kardynałem. Tak jednak widać nie jest.

A zatem „The College of Cardinals Report” to pierwsze tego rodzaju narzędzie dostępne w internecie. Prace nad profilami kardynałów prowadził międzynarodowy zespół ekspertów, a całość koordynowała znana dziennikarka Diane Montagna.

Raport szczegółowo opisuje 40 kardynałów uważanych za papabili, czyli kandydatów na papieża. Opracowania te obejmują ich przebieg kariery kościelnej oraz stanowiska w kluczowych kwestiach, takich jak celibat, rola kobiet w Kościele, LGBT czy synodalność. Pozostałych ponad 200 kardynałów przedstawiono w bardziej skróconej formie. W gronie szczegółowo opisanych hierarchów znajdują się również kardynałowie z Polski.

Edward Pentin referując przygotowania do publikacji raportu zaznaczył, że wraz z Diane Montagną pracował nad nim w ścisłej współpracy z grupą międzynarodowych dziennikarzy i badaczy katolickich. Zawarte w publikacji informacje o papabili opierają się wyłącznie na sprawdzonych źródłach. Autorzy unikali spekulacji, skupiając się na faktach i cytatach, co nadaje raportowi wiarygodności i rzetelności.

Rzeczywiście, nawet pobieżna lektura już opublikowanych treści daje do zrozumienia, że mamy do czynienia z solidną porcją wiedzy o Kościelne naszych czasów.

Jak tłumaczył Pentin, taka inicjatywa była bardzo potrzebna, ponieważ współczesne Kolegium Kardynalskie składa się z duchownych z różnych części świata, którzy często nie mieli okazji się poznać. W efekcie trudno byłoby im dokonać odpowiedzialnego wyboru podczas konklawe.

Interaktywna forma publikacji umożliwia przeglądanie profili kardynałów według różnych kryteriów. Wspomniana już geografia to tylko jedno z nich. Dodatkowo użytkownicy mogą zgłaszać poprawki lub uzupełnienia, które administracja serwisu regularnie weryfikuje i wprowadza. Dzięki temu raport ma na bieżąco pozostawać aktualnym i rzetelnym źródłem informacji.

Czy tego rodzaju narzędzie będzie dobrze przyjęte w Domu Świętej Marty? Tego na dziś jeszcze nie wiadomo. Z pewnością jednak nie spodoba się ono tym, którzy chętni byliby do snucia rozmaitych intryg mających na celu nieformalne „rozegranie” przyszłego konklawe.