Łatwo wpadasz w gniew i nie potrafisz wybrnąć z tych napadów, które szkodzą twojemu otoczeniu, a przede wszystkim tobie samemu? Oto kilka porad, jak umiejętnie powściągać tę zatruwającą ci życie skłonność.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Gniew jest emocją – przez niektórych zwany również chorobą duszy – która burzy wewnętrzny i zewnętrzny pokój tych, których dotyka. Osoba pozostająca pod jego wpływem wyraża w ten sposób swoje niezaspokojone pragnienie dominacji względem tego, kogo ma przed sobą. Czy można zaradzić tej słabości, która unieszczęśliwia choleryka tak, aby jednocześnie nie przestawał być sobą?
Nabrać dystansu z humorem
Sam fakt uznania i zaakceptowania tego rysu własnego temperamentu to pierwszy krok na drodze do lepszej kontroli nad tą emocją. Kolejny polega niewątpliwie na tym, aby nauczyć się w porę zlokalizować punkt zapalny, by zapobiec eksplozji, jak również obserwować fizyczne symptomy, które towarzyszą wybuchowi gniewu (przyspieszony oddech czy bicie serca etc.). Często to wystarczy, aby go stłumić. Wtedy przychodzi czas, aby spojrzeć na sytuację z dystansu, z większym spokojem, a może nawet z odrobiną humoru. Na przykład, po tym jak usłyszymy zdanie, które wyjątkowo nas zabolało, odpowiedzmy: „To, co właśnie mi powiedziałeś, dogłębnie mnie zraniło”. Zapewne okaże się, że nasz rozmówca wcale nie miał złych intencji.
Niezależnie od sytuacji, naszym celem jest powstrzymanie się od reakcji pod wpływem gniewu, który, jak powszechnie wiadomo, jest złym doradcą. A jeżeli rwąca rzeka jednak wystąpi z brzegów, trzeba zatroszczyć się o to, by naprawić wyrządzoną szkodę. Przede wszystkim jak najszybciej przeprosić. Przebaczenie, o które prosimy i otrzymujemy działa jak balsam. Nie warto z niego rezygnować, gdyż sprawia ono, że spada nam kamień z serca.
Łagodność i pokora w stosunku do innych i… siebie samego
Podstawą sukcesu, według wskazówek świętego Franciszka Salezego, jest ćwiczenie się w łagodności i pokorze. Te cnoty chronią nas bowiem przed zadęciem i wzburzeniem, które pojawiają się zazwyczaj w naszym sercu na skutek doznanej urazy. Łagodność i pokora względem innych: dbajmy o to, by przypisywać im dobre intencje! Łagodność i pokora względem samego siebie: po każdym potknięciu wstawajmy, zawierzając się Bożemu Miłosierdziu!
Marie-Noël Florant (doradca małżeński i rodzinny)
Czytaj także:
Emocje za bardzo. Kiedy czujesz więcej, niż chcesz
Czytaj także:
Jak panować nad emocjami – swoimi i dziecka?
