Modlitwa, którą papież Franciszek odmawia od dziecka

Odmawianie trzech „Zdrowaś, Mario” to zwyczaj głęboko zakorzeniony w tradycji Kościoła, współcześnie bardzo popularny w krajach hispanojęzycznych. Być może ta forma modlitwy ma swój początek w prywatnych objawieniach niemieckiej mistyczki św. Matyldy. Trzy „Zdrowaś, Mario” miał również odmawiać św. Antoni Padewski (1191-1231).

Do upowszechnienia tej formy oddawania czci Niepokalanej Dziewicy przyczynił się również inny franciszkanin, św. Leonard z Porto Maurizio (1676-1751). Zachęcał, by odmawiać modlitwę rano i wieczorem, prosząc Maryję o pomoc w zachowaniu cielesnej i duchowej czystości, a także o jej wstawiennictwo w chwili śmierci.

Gorącym propagatorem modlitwy był znany z pobożności maryjnej św. Alfons Maria Liguori (1696-1787). Jej odmawianie zalecał wszystkim wiernym, szczególnie dzieciom, a spowiedników zachęcał, by zadawali ją jako pokutę.

U podstaw takiej formy modlitwy, tłumaczą mistycy, legło przekonanie, że Maryja jest w szczególnej bliskości z Duchem Świętym. Stąd liczba trzy, oznaczająca trzy cechy w wyjątkowy sposób obecne w życiu i wstawiennictwie Matki Bożej: moc, mądrość i miłość.

W biografii św. Gertrudy z Helfty (1256-1302), niemieckiej benedyktynki i mistyczki, czytamy, że pewnego dnia w trakcie odmawiania „Zdrowaś, Mario” ujrzała trzy świetliste płomienie, które wychodziły z serca Ojca, Syna i Ducha Świętego i przenikały do serca Maryi. Potem usłyszała wewnętrzny głos: „Poza Mocą Ojca, Mądrością Syna i Miłosierną Miłością Ducha Świętego, nic nie dorównuje mocy, mądrości i miłosiernej czułości Maryi” (Larrauri-Pérez 1996, s. 18).

O tym wszystkim państwo Bergoglio zapewne nie mieli pojęcia, ale ich syn, Jorge Mario, bez oporu przyjął zwyczaj odmawiania trzech „Zdrowaś, Mario”, nie czując potrzeby głębszych teologicznych uzasadnień.

Odmawianie trzech „Zdrowaś, Mario” zalecali zresztą także inni papieże, np. Pius IX, Leon XIII i Pius X, łącząc je często ze szczególnymi odpustami i aktami strzelistymi np. „Matko, uwolnij mnie w tym dniu (lub tej nocy) od grzechu ciężkiego” albo „O, Maryjo, przez swoje Niepokalane Poczęcie oczyść ciało moje i uświęć duszę moją”.