„Koronka do miłosierdzia Bożego otworzyła nam oczy” [świadectwo czytelniczki]

Zapowiadał się tak dobry dzień…

W pewnym momencie zadzwonił telefon ze straszną informacją: tato jest w szpitalu. Byłam wtedy za granicą. Udało mi się jednak dodzwonić do szpitala. Pani pielęgniarka podała telefon mojemu tacie i ona zdał mi „raport”. Stwierdził, że wszystko będzie dobrze…

Po kilku godzinach mój brat był już w szpitalu u taty. Dzięki Bogu w ten dzień był najbliżej i najszybciej mógł do niego dotrzeć. Ja dalej „siedziałam” na telefonie to z mamą, to z siostrą... Wszystko działo się tak szybko… 

W pewnym momencie, gdy moja mama była już w drodze do taty, otrzymaliśmy informację: „Niestety, nastąpił nagły zgon pacjenta…”. 

Najpierw krzyk rozpaczy, potem – cisza… W głowie masa pytań: „ale jak to? Co się stało? Śmierć?! Był i nagle go nie ma?!”

Nasze serca po prostu pękły… Zaczęliśmy zadawać pytania, walczyć ze szpitalem. Zaangażowaliśmy prokuratora: przecież świeczka życia nie gaśnie tak po prostu! Pojawia się też myśl, że Pana Boga nie ma, że to wszystko niesprawiedliwe... 

Już wtedy byliśmy wierzący i praktykujący, ale nie aż tak jak dzisiaj… Nagle pojawia się natchnienie, by odmawiać koronkę do miłosierdzia Bożego. 

Spotykamy się w domu rodzinnym, przyjeżdża mój brat, moja siostra jest pogrążona w ogromnym bólu. Ze łzami i szlochaniem odmawiamy koronkę. Następnie jedziemy do kościoła, tam we łzach przyjmujemy komunię świętą i modlimy się dalej… 

To był zupełnie inny stan. Koronka do miłosierdzia Bożego otworzyła nam oczy, łączyła nas z tatą, otrzymaliśmy łaskę odczucia, że tato był obecny przy nas, mogliśmy się pożegnać. 

Wiedzieliśmy, że jest nam wdzięczny za wszystko i, że do dzisiaj czuwa nad nami. Nie mówi do nas wprost, ale dzięki łasce Bożej i odmawianiu koronki nieustannie czujemy jego obecność.

Za kilka dni mija 4. rocznica jego śmierci. Wierzę, że jest już blisko Pana i modli się teraz za nas, tyle dobra otrzymujemy, że to jest aż niemożliwe, żeby nie brał w tym udziału! A z Panem Bogiem możliwe jest wszystko!

P.

Tytuł, śródtytuły pochodzą od redakcji Aleteia Polska.