Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Nie wpadać w gniew. Czasu zawziętości nie przedłużać. W sercu podstępu nie chować. Nie dawać oznak fałszywego pokoju. Nie zaprzestawać miłości. Nie przysięgać, aby krzywo nie przysiąc. Głosić prawdę ze serca i z ust. Nie odpłacać złem za zło. Krzywdy nie wyrządzać, a wyrządzone cierpliwie znosić. Miłować nieprzyjaciół. Złorzeczącym nie złorzeczyć nawzajem, lecz właśnie ich błogosławić. Znosić prześladowanie dla sprawiedliwości. Nie być pysznym. Ani pijakiem. Ani żarłokiem. Nie być ospałym. Ani leniwym. Nie szemrać. Nie obmawiać. Pokładać w Bogu nadzieję. Kto dobro w sobie dostrzeże, niech je Bogu przypisuje, nie sobie. Niech zaś wie, że sam jest sprawcą złego, które popełnił i niech je sobie sam przypisuje.
Rozdział 4, 22-43*
Miłość, nie gniew
Podążamy dalej szlakiem listy „narzędzi dobrych uczynków” z rozdziału 4. W komentarzu Dom Delatte’a znajduje się podpowiedź, że „narzędzia” z punktów od 22. do 33. dotyczą sytuacji, w której miłość bliźniego trzeba praktykować, doświadczając z jego strony przykrości, nieprzyjaźni lub nawet prześladowania. Innymi słowy jest to ćwiczenie w posługiwaniu się naszą „gniewliwością”. Z jednej strony „nie okazywać gniewu” (iram non perficere), a z drugiej – „nie udawać pokoju” (pacem falsam non dare). Żeby było możliwe i jedno, i drugie: „W sercu podstępu nie chować” oraz „Nie zaprzestawać miłości”.
Przemyślenie tych „narzędzi” i ich używanie to klucz do rozwiązania wielu sytuacji, które na co dzień niszczą różne wspólnoty.
Branie odpowiedzialności za swe czyny
Dalej, od wiersza 34., idą „narzędzia” mające pomóc w uporządkowaniu życia osobistego. Obok spraw tak widocznych jak opilstwo czy żarłoczność mamy tu znowu zniszczenia bardziej ukryte: „szemranie” i obmowę.
Ostatnie trzy punkty z naszego fragmentu to pewna całostka problemowa: dobro i zło naszych uczynków. „Narzędzia” te mają nas chronić zarówno od zbyt nisko postawionych nadziei (nadzieje pokładane np. tylko w człowieku lub siłach ludzkich zawsze są zbyt nisko postawione), jak i od przypisywania sobie pełnego autorstwa dobrych uczynków, ale też od łatwego pozbywania się odpowiedzialności za popełnione zło.
![Wiara i uczynki [notatki do Reguły Św. Benedykta]](https://wp.pl.aleteia.org/wp-content/uploads/sites/9/2024/09/PE4_6221.jpg?resize=300,150&q=75)
* Fragment "Reguły" św. Benedykta w tłumaczeniu o. Bernarda Turowicza OSB opublikowany w serii Źródła Monastyczne pt. "Reguła Mistrza. Reguła św. Benedykta"
