Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Małżeństwo jest sakramentem w służbie wspólnoty i misji, podobnie jak sakrament święceń. Chodzi o wspólnotę i misję wewnątrz pary, a także wobec świata. Sam Bóg błogosławi związek małżonków, którzy są powołani do przeżywania swojej ludzkiej miłości w łasce Bożej. Skoro Bóg chce, abyśmy byli szczęśliwi, to czy szczęście w małżeństwie i uszczęśliwianie siebie nawzajem to cel, do którego trzeba dążyć za wszelką cenę?
Zamiast szukać szczęścia za wszelką cenę, małżonkowie powinni za wszelką cenę szukać Boga. Powinni dać Mu szczególne miejsce w ich historii i ich domu. Radość z narodzin dzieci jest okazją do dziękowania Bogu za dar życia; satysfakcjonująca praca, obserwowanie rozwoju dzieci, przyjaźnie to także błogosławieństwa, które wspierają parę w drodze do niebiańskiego Jeruzalem. Kiedy oboje małżonkowie cieszą się życiem, powinni po prostu czuwać, aby to szczęście nie przesłoniło Pana. Powinni pamiętać, od kogo pochodzą te błogosławieństwa.
(Nie)szczęście w małżeństwie
Ale jak zareagować, gdy dopada nas choroba, żałoba po dziecku, depresja współmałżonka, bezrobocie, napięcia w rodzinie lub nieporozumienia z innymi ludźmi? Jak w takich sytuacjach być strażnikami domowego Kościoła? Jaka jest ich odpowiedzialność? „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni jesteście, a Ja was pokrzepię”, mówi Jezus w Ewangelii według Mateusza (Mt 11:28). Jest to wezwanie do zaufania Bożemu planowi, jakkolwiek tajemniczy by on nie był.
Co może ujawnić próba? Co Pan chce ujawnić i uzdrowić? Mąż czy żona może być wtedy światłem dla drugiej osoby, aby wspólnie znosić cierpienie. Dzielenie się cierpieniem w małżeństwie nie jest łatwe. Istnieje tyle sposobów cierpienia, ile jest stworzeń Bożych. Zachowanie jedności w cierpieniu jest jeszcze trudniejsza niż zachowanie jedności w szczęściu. W chwili próby małżeństwo może być dla nas wspólnotą, która najlepiej nas umocni, ale może być też miejscem rozgrywania się największych dramatów i powstania największego dystansu. Czasem trzeba zaakceptować trudności i cierpienie i nie kierować się pragnieniem szczęścia ponad wszystko, być może zbyt szybko. Trzeba wierzyć w Światło w głębi nocy. Szczęście nadejdzie. Przyjdzie ponownie.
Współmałżonek - Boży dar, który ma się objawić
Odpowiedzialność współmałżonka polega nie tyle na tym, co należy zrobić, aby uszczęśliwić drugą osobę. Chodzi raczej o dostępność serca, aby przejść przez życie razem, zjednoczeni, w komunii małżeńskiej zapoczątkowanej w dniu ślubu. Wspólna wędrówka wymaga delikatności, ponieważ tempo jednej osoby bywa inne niż tempo drugiej. Dobrze jest więc pamiętać, że współmałżonek jest darem od Boga, darem dla nas samych: jest tym Innym, który objawia mi prawdę o mojej istocie i pomaga mi zbliżyć się do Boga. Mój współmałżonek mówi mi coś o mnie samym. Pomaga mi się poprawić, uwolnić się od grzechu i odrodzić się pomimo ran. Mój współmałżonek jest darem, który Bóg mi daje, aby przybliżyć mnie do Niego.
Trudność może pochodzić z tego, że jesteśmy inni. Jednak jeśli się staramy, z tego zapału może się narodzić harmonia dusz. Każdy z małżonków jest wolnym podmiotem i pisze własną historię o szczęściu. Jeśli oboje małżonkowie są ożywieni tym samym pragnieniem, by kochać i pozwolić się kochać, szczęście już teraz jest z nimi.
Odkryj 7 słów, które pomogą uczynić twoje małżeństwo szczęśliwym i trwałym:
