Jeden na siedmiu chrześcijan jest prześladowany za wiarę

Od ponad 30 lat Open Doors, międzynarodowa organizacja, która wspiera chrześcijan mieszkających w krajach wrogich wierze w Chrystusa, publikuje raport na temat 50 krajów, w których prześladowania chrześcijan są na porządku dziennym. Publikacja zawiera również świadectwa z pierwszej ręki i sugerowane intencje modlitewne za naszych cierpiących braci i siostry.

Autorzy raportu zachęcają do modlitwy za prześladowanych współbraci, ponieważ modlitwa jest dla nich nieocenionym wsparciem. Ponadto świadomość, że ci, którzy czytają raport, będą się za nich modlić, może przypomnieć cierpiącym, że nie są sami.

Światowa Lista Prześladowań Open Doors 2025 wskazuje, że około 380 milionów chrześcijan (czyli 14%) żyje obecnie w regionach, w których spotyka się z prześladowaniami lub dyskryminacją ze względu na swoją wiarę. Co więcej, prawie 210 tysięcy zostało przesiedlonych z powodu swojej wiary; prawie 4 tysiące było napastowanych seksualnie, nękanych lub zmuszanych do zawarcia niechrześcijańskiego małżeństwa; około 55 tysięcy było bitych, zastraszanych lub maltretowanych; a 4 476 zostało zabitych za wiarę chrześcijańską.

Pełną listę 50 krajów, w których prześladowania chrześcijan są najbardziej rozpowszechnione, można znaleźć w raporcie Open Doors.

Oto 10 najbardziej niebezpiecznych:

Afganistan zajął 10. miejsce na liście krajów najbardziej wrogich wierze chrześcijańskiej, w których, jak zauważono w raporcie, praktycznie niemożliwe jest otwarte praktykowanie wiary. Talibowie ściśle egzekwują tam prawo, zgodnie z którym nawracanie chrześcijan jest karane śmiercią. Ze względu na surowe kary wielu chrześcijan, którzy zostali zdemaskowani, nie ma innego wyjścia niż ucieczka z kraju. W raporcie zauważono, że problem nasilają restrykcje wobec kobiet i mniejszości etnicznych.

W Iranie istnieją dwie kategorie chrześcijan: uznawani i nieuznawani. Do tych pierwszych należą historyczne społeczności chrześcijan ormiańskich i asyryjskich, ale Open Doors zauważa, że także ci chrześcijanie są traktowani jako obywatele drugiej kategorii. Z kolei nieuznawani przez władze chrześcijanie to konwertyci, którzy muszą ukrywać swoją wiarę, ponieważ w Iranie nawrócenie na chrześcijaństwo jest nielegalne. Władze uważają się, że te osoby uległy wpływom kultury zachodniej i postrzegają je jako zagrożenie dla islamu i reżimu.

W Pakistanie chrześcijanie są prześladowani przede wszystkim z powodu surowych krajowych przepisów dotyczących bluźnierstwa, za które główną karą jest śmierć. Chrześcijanie stanowią zaledwie 1,8% populacji Pakistanu, ale są celem około 25% oskarżeń o bluźnierstwo. Sądy często nawet nie zdążą się zająć sprawami o bluźnierstwo, bo rozwścieczony tłum muzułmanów wcześniej ich zlinczuje albo ukamienuje.

Ze względu na grasujące bandy bojowników dżihadu, którzy stosują przemoc wobec chrześcijańskich społeczności, Nigeria jest uważana za siódmy najbardziej niebezpieczny kraj dla chrześcijan. Władze są tam całkowicie nieskuteczny w powstrzymywaniu ataków ze strony różnych grup, w tym bojowników Fulani, Boko Haram i ISWAP (Islamic State West Africa Province). Te gangi zabijają mężczyzn, a kobiety porywają i wykorzystują seksualnie.

W Erytrei, opisanej w raporcie jako „Korea Północna Afryki”, chrześcijanie muszą się zmagać z kontrolą połączeń telefonicznych i internetu i nieustanną inwigilacją. Władze oficjalnie uznały niektóre Kościoły chrześcijańskie - prawosławny, katolicki i luterański, ale ci, którzy się nawracają, napotykają podobne sytuacje jak w Iranie. Co więcej, rząd wciela na czas nieokreślony młodych chrześcijan do swoich sił zbrojnych.

Open Doors zauważa, że Sudan był na drodze do wolności religijnej, gdy zamach stanu i wojna, która po nim nastąpiła, rozwiały te nadzieje. Wojna doprowadziła do największego kryzysu głodu i wysiedleń na świecie, a żadna ze stron konfliktu nie jest przychylna chrześcijanom, co wywołało falę prześladowań. Przeciętny sudański chrześcijanin żyje w strachu przed porwaniem i egzekucją. W kraju zaatakowano ponad sto kościołów.

Libia jest kolejnym krajem szczególnie wrogo nastawionym do chrześcijańskich konwertytów. Gangi islamskich bojowników atakują tu chrześcijan. Dotyczy to zwłaszcza zagranicznych chrześcijan, którzy uciekli do Libii z Afryki Subsaharyjskiej i są często brutalnie mordowani. Chrześcijanie, którzy otwarcie wyrażają swoją wiarę, narażają się na ogromne ryzyko. Sytuację pogarsza brak efektywnego rządu, który mógłby egzekwować prawo.

Wojna domowa w Jemenie podzieliła kraj na trzy terytoria. Niektóre z nich są kontrolowane przez organizacje uznane za terrorystyczne, z których żadna nie jest przyjazna chrześcijanom. Na niektórych obszarach niebezpieczne jest nawet posiadanie Pisma Świętego, a ci, którzy zostaną zdemaskowani jako chrześcijanie, mogą być śledzeni, zatrzymywani, torturowani lub zabijani. Autorzy raportu zauważyli, że pomimo zagrożeń wielu muzułmanów rozczarowało się islamem, a Kościół w Jemenie rośnie.

W tym kraju, w którym zaprowadzono szariat, osoby, które zostaną zdemaskowane jako chrześcijanie, są często od razu mordowane. Chrześcijanie są atakowani przez bojowników, ale także zmagają się z przytłaczającą presją społeczną ze strony rodziny i społeczności. Nawet podejrzenie o przyjęcie chrześcijaństwa może narazić na niebezpieczeństwo ze strony sąsiadów. Chrześcijanom odkrytym w Somalii może grozić areszt domowy, przymusowe małżeństwo, przymusowe islamskie rytuały i śmierć.

Od prawie 30 lat Korea Północna jest krajem, w którym chrześcijanie spotykają się z najcięższymi prześladowaniami. Mogą zostać natychmiast zabici albo wysłani do obozu pracy, w którym szanse na przeżycie są praktycznie zerowe. Jeśli ktoś zostanie odkryty jako chrześcijanin, władze niekiedy karzą nawet jego rodzinę. W Korei Północnej nie ma oficjalnego Kościoła, a wszyscy chrześcijanie muszą praktykować wiarę w tajemnicy, ale mimo to Open Doors sugeruje, że podziemny Kościół rośnie. W raporcie szacuje się, że w Korei Północnej jest około 400 tys. chrześcijan oddających Bogu cześć w ukryciu.