Zwycięstwo Chrystusa nad szatanem – wzór dla nas wszystkich [Komentarz do Pisma]

Święty Łukasz przedstawia kuszenie Jezusa zaraz po Jego chrzcie w Jordanie. Duch Święty prowadzi Go na pustynię, gdzie pości przez czterdzieści dni. To nawiązanie do czterdziestoletniej wędrówki Izraela po pustyni oraz do postów Mojżesza i Eliasza. Liczba czterdzieści w Biblii symbolizuje czas próby i oczyszczenia.

Scena ta ukazuje także starcie Chrystusa z szatanem – tym samym, który skusił Adama i Ewę w raju. Jednak tam, gdzie pierwszy człowiek uległ, Jezus pozostaje wierny Ojcu. Szatan atakuje Go w trzech sferach: ciała (chleb), władzy (królestwa świata) i ducha (wystawianie Boga na próbę). To pokazuje uniwersalny schemat każdej pokusy.

Kuszenie na pustyni ukazuje boskość i człowieczeństwo Chrystusa. Jezus jest prawdziwym Bogiem, ale także prawdziwym człowiekiem, który doświadcza głodu, słabości i pokusy. Jednak dzięki doskonałemu posłuszeństwu woli Ojca nie ulega grzechowi. Wskazuje to na Jego rolę jako nowego Adama, który naprawia ludzkie nieposłuszeństwo.

Jezus odpiera każdą pokusę słowami Pisma Świętego. To pokazuje, że Słowo Boże jest prawdziwą bronią przeciwko szatanowi. Nie wystarczy jednak znać Biblii – trzeba nią żyć. Chrystus uczy, że prawdziwa siła pochodzi z całkowitego zawierzenia Bogu i odrzucenia łatwych, ale zwodniczych rozwiązań.

Przede wszystkim powinniśmy naśladować Chrystusa w Jego sposobie walki z pokusami. To oznacza głęboką znajomość Pisma Świętego i życie według niego. Modlitwa, post i sakramenty – zwłaszcza regularna spowiedź i Eucharystia – wzmacniają nas w tej duchowej walce.

Ważne jest także rozeznawanie, jakie pokusy najczęściej atakują nas w codziennym życiu. Czy jest to pokusa wygody i konsumpcjonizmu? Pragnienie władzy i kontroli? Może duchowa pycha? Jezus pokazuje, że zwycięstwo nad grzechem możliwe jest tylko przez wierność Bogu. To wezwanie, by każdego dnia wybierać dobro i odrzucać zło, tak jak On uczynił to na pustyni.