Św. Jana z Mathy

Św. Jan z Mathy (1154–1213) był francuskim duchownym, założycielem Zakonu Trójcy Przenajświętszej (trynitarzy), którego misją było wykupywanie chrześcijan z niewoli muzułmańskiej. Urodził się w Faucon, na pograniczu Francji i Włoch, w szlacheckiej rodzinie. Studiował teologię w Aix-en-Provence oraz w Paryżu, gdzie uzyskał doktorat. Święcenia kapłańskie przyjął w 1194 roku, a podczas swojej pierwszej Mszy doświadczył mistycznego widzenia, które skierowało go na drogę pomagania więźniom.

W 1198 roku, wspólnie z pustelnikiem Feliksem z Valois, założył zakon trynitarzy, zatwierdzony przez papieża Innocentego III. Jan osobiście prowadził misje wykupowe w Afryce Północnej, uwalniając setki chrześcijańskich niewolników. Przyczynił się także do wykupu muzułmanów z niewoli w Europie. Za jego życia powstało około 30 klasztorów trynitarskich, a zakon zyskał szerokie poparcie, w tym króla Francji Filipa II Augusta. Ostatnie lata życia spędził w Rzymie, gdzie zmarł 17 grudnia 1213 roku.

Relikwie św. Jana spoczywają obecnie w Madrycie. Trynitarze działali także w Polsce od końca XVII wieku, uwalniając wielu jeńców z niewoli tureckiej. Święty Jan z Mathy pozostaje symbolem miłosierdzia i poświęcenia dla drugiego człowieka.

Źródło: brewiarz.pl, Wikipedia