Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Adwent to czas radosnego oczekiwania. Samo słowo, z łacińskiego adventus, oznacza przyjście.
Adwentowe oczekiwanie dzielimy na dwa okresy. Od pierwszej niedzieli Adwentu przez dwa tygodnie czekamy na powtórne przyjście Chrystusa, czyli na paruzję. O tym wydarzeniu usłyszysz w tym czasie w mszalnych czytaniach. Będzie też sporo o sądzie ostatecznym i nawróceniu.
Druga część tego okresu liturgicznego to czas od trzeciej niedzieli Adwentu. To są dni bezpośredniego przygotowania do świąt Bożego Narodzenia. Wraz z Adwentem rozpoczyna się także nowy rok liturgiczny.
Cztery niedziele Adwentu – trzy fioletowe i jedna różowa
W czasie Adwentu księża odprawiają msze św. w fioletowych ornatach. To kolor, który ma symbolizować walkę między duchem a ciałem – powstał z pomieszania błękitu, który wyraża to, co duchowe, i czerwieni – koloru oznaczającego cielesność. Połączenie tych kolorów ma też symbolizować zjednoczenie tego, co boskie, z tym, co ludzkie, które dokonało się dzięki wcieleniu Chrystusa.
W trzecią niedzielę Adwentu, tzw. niedzielę Gaudete, a po polsku po prostu niedzielę radości, księża odprawiają msze – dla odmiany – w różowych ornatach (podobno niektórzy bardzo z tego powodu cierpią – zapytaj o to swojego proboszcza). Skąd ten kolor? Róż ma wyrażać przewagę światła nad ciemnością i przypominać, że zbliża się już Boże Narodzenie.
W czasie mszy św. (z wyjątkiem rorat) nie śpiewamy hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, ale nie jest to – jak w Wielkim Poście – znak pokuty, tylko oczekiwania na uroczyste odśpiewanie tego hymnu w noc narodzenia Jezusa.
Każdą kolejną niedzielę Adwentu symbolizuje jedna świeca. Po tym, ile aktualnie pali się świec w wieńcu adwentowym (znajdującym się najczęściej na ołtarzu, choć są i takie wiszące nad nim), poznasz, który tydzień Adwentu mamy. Możesz zrobić sobie taki wieniec również w domu i zapalać kolejne świece w poszczególne adwentowe niedziele. Choć to tylko symbol, może nam pomóc w przeżywaniu tego czasu.
Roraty – msze ku czci Maryi
Roraty to odprawiane od poniedziałku do soboty, wcześnie rano (sprawdź godzinę w swojej parafii!) msze św. ku czci Najświętszej Maryi Panny. W niektórych kościołach jest jeszcze opcja extra, czyli laudesy – jutrznia z godziną czytań, odprawiane mniej więcej godzinę przed roratami. Ostatnie tradycyjnie odbędą się 24 grudnia.
Sprawdź, czy w twojej parafii rozdawane są przed roratami małe świeczki adwentowe. Jeśli nie, pamiętaj, żeby przed wyjściem na poranną mszę zabrać swoją świecę lub – popularny zwłaszcza wśród dzieci – lampion. Po co? To symbol czuwania, a także radości ze zbliżającego się przyjścia Chrystusa.
Roraty rozpoczynają się w ciemności, mrok rozświetla tylko blask świec, światła włącza się dopiero, gdy w kościele rozbrzmiewa „Chwała na wysokości Bogu”. Ważnym symbolem jest zapalana podczas porannych mszy świeca roratnia, przewiązana białą lub niebieską wstążką i udekorowana mirtem. Świeca symbolizuje Maryję niosącą Chrystusa.
Postanowienia adwentowe i rekolekcje
Podczas Adwentu w kościołach parafialnych, duszpasterstwach czy wspólnotach organizowane są rekolekcje. Dla zabieganych jest też popularna opcja – rekolekcje internetowe. Warto na rekolekcyjnym rynku poszukać czegoś dla siebie!
Adwent to czas, w którym możemy – z większą uwagą niż na co dzień – przyjrzeć się swoim motywacjom, relacjom, zrobić remanent duszy. To też dobry czas, by zrobić coś dla innych!
Niezależnie od wszystkiego, zachęcamy cię, by spędzić ten czas także z nami i zaangażować się w nasze adwentowe propozycje!