Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Wielki Tydzień to wyjątkowy czas, także pod względem muzycznym. Prezentujemy kilka niezwykłych utworów muzyki klasycznej, jak „Pasja” czy „Stabat Mater”, które pomogą wam owocnie przeżyć te chwile.
„Pasja według świętego Jana” – Jan Sebastian Bach
Zwyczaj wykonywania w Niemczech w Wielki Piątek dzieł chóralnych opartych na Pasji datuje się na początek XVIII w. Jan Sebastian Bach napisał pięć pasji, chociaż do dziś w całości zachowały się tylko dwa utwory: „Pasja według św. Mateusza” i „Pasja według św. Jana”. „Pasja według św. Jana” została skomponowana w latach 1723-24. To majestatyczne dzieło, które zachwyca zarówno pięknem partii solowych, jak i chóralnych, jest powszechnie uważane za jedno z największych dokonań artysty.
„Pasja według świętego Mateusza” – Jan Sebastian Bach
„Pasję według św. Jana” (1723–24) i „Pasję według św. Mateusza” (1727) dzieli tylko kilka lat. Bach nie przestał się jednak w tym czasie rozwijać muzycznie. Pisząc swoją drugą pasję, wzbogacił ją o pewne eksperymenty muzyczne, próbując rozszerzyć skalę dźwięków w partiach chóralnych i zwiększyć różnorodność recytatyw.
„7 ostatnich słów Chrystusa na Krzyżu” – Joseph Haydn
Zdecydowanie mniej popularne, niż dobrze znane przez szeroką publiczność oratoria „Stworzenia świata” czy „Pory roku”. Ale to właśnie „7 ostatnich słów Chrystusa na Krzyżu” jest najbardziej osobistym dziełem oratoryjnym Haydna.
W pierwotnej wersji utwór, skomponowany na zlecenie Kościoła Santa Cueva de Cadix (Hiszpania) w 1786 r., był dziełem instrumentalnym, przeznaczonym na niedużą orkiestrę. Ale już rok później powstała wersja na kwartet smyczkowy, potem do muzyki doszły słowa.
To wyjątkowe oratorium w całej historii muzyki: siedem medytacji muzycznych dotyczących każdego ze słów Chrystusa poprzedza majestatyczny wstęp, a po nich następuje imponujący finał, który znakomicie oddaje trzęsienie ziemi w chwili śmierci Chrystusa.
„Siedem słów Chrystusa” – Cesar Franck
Jeden z wcześniejszych utworów Cesara Francka, czołowego przedstawiciela późnego romantyzmu, który miał spory wkład w odnowę francuskiej muzyki. Na partyturze, która znajduje się w posiadaniu Biblioteki w Liège, widnieje data: 1959 r. I chociaż jego najlepsze dzieła powstały znacznie później, w ostatnich dwudziestu latach życia artysty (zmarł w 1890 r.), to „Siedem słów Chrystusa” zachwyca doskonałą formą.
„Stabat Mater” – Giovanni Battista Pergolesi
Skomponowany przez Pergolesiego w 1736 r. utwór jest jednym z najbardziej charakterystycznych dzieł francuskiego baroku. To także najczęściej wydawany w wieku XVIII utwór, najpopularniejsze „Stabat Mater” trzech ostatnich stuleci i najbardziej znane dzieło młodego neapolitańskiego geniusza, który zmarł w wieku 26 lat, krótko po ukończeniu partytury.
„Ciemne jutrznie” – François Couperin
Pełne silnych emocji „Ciemne jutrznie” Couperina to jedno z najbardziej poruszających i osobistych dzieł francuskiego kompozytora. Skomponowane z myślą o duchowym przygotowaniu do świąt wielkanocnych „Ciemne jutrznie” są dziś uznawane przez muzykologów za jeden z najlepszych utworów wokalnych XVIII w. I pozostaje tylko żałować, że z pełnego cyklu jutrzni napisanego przez kompozytora do dziś zachowały się jedynie te przeznaczone na Wielką Środę.